Wygrana Nawrockiego? Zwycięstwo miłośnika MAGA może być początkiem szerszego trendu w Europie

Czytaj więcej

Komentarze

Jędrzej Bielecki: Po wyborach prezydenckich dopiero zrozumiemy, czym jest polaryzacja

Stosunek do Ukrainy, relacje z Ameryką, lojalność wobec Unii Europejskiej: do tej pory kluczowe o...

Na razie opinia o prezydencie elekcie jest w zachodnich mediach jednoznacznie zła. Rzecz wyjątkowa,„The Economist” przed wyborami poświęcił okładkę, tak wysoka była zdaniem być może najbardziej wpływowego tygodnika świata stawka tych wyborów. Autorzy uznali, że Polska stanęła przed wyborem: albo ostatecznie wejść do wąskiego kręgu największych potęg Europy albo kołatać się między rządzonymi przez populistyczno-nacjonalistyczne ugrupowania krajami na wschodnich obrzeżach Wspólnoty. Po wyborach pismo nie zmieniło zdania, wskazując choćby, że Nawrocki miał „więcej niż tylko akademicki kontakt ze środowiskami przestępczymi”. „Bloomberg” pisze o „nieukrywającym tego chuliganie piłkarskim”. „Spiegel” wspomina o „katastrofie”, jaką jest zwycięstwo Nawrockiego dla liberalnej, proeuropejskiej agendy Donalda Tuska. Pozbyć się tak fatalnej opinii będzie nowemu polskiemu prezydentowi bardzo trudno: PIS-owi to się nie udało przez osiem lat rządów. 

Jesienią 2023 roku Polska, pierwszy kraj, który zdołał pokonać nacjonalistyczny populizm, był źródłem nadziei dla całej wolnej Europy, gdzie podobne ugrupowania albo są już u władzy albo stoją u progu jej zdobycia. Teraz jednak w zachodnich mediach powszechne są obawy, że odbudowa rządów prawa będzie niemożliwa. Nikt nie ma wątpliwości, że nowy prezydent (jak dotychczasowy) będzie wetował reformy wymiaru sprawiedliwości. Podkreśla się jego opór przeciw Zielonemu Ładowi (do czego nie posuwał się rząd Mateusza Morawieckiego) czy unijnej polityce migracyjnej. Może to szybko doprowadzić do sytuacji, w której Komisja Europejska wstrzyma wypłatę pieniędzy dla Polski uzależnionej od wdrożenia prawa europejskiego. Nie trudno sobie wyobrazić otwarty konflikt z Brukselą. 

Ukraina po raz pierwszy będzie musiała współpracować z polskim prezydentem, który nie widzi jej w NATO

Być może najwięcej obaw związanych z wynikiem wyborów nad Wisłą pojawiło się w Kijowie. Wołodymyr Zełenski okazał się jednym z pierwszym zagranicznych przywódców, którzy pospieszyli z gratulacjami dla polskiego prezydenta elekta. Tak, jakby chciał się upewnić, że kluczowy dla podtrzymania oporu wobec Rosji kraj pozostanie po ukraińskiej stronie. „Polska, która zachowuje siłę swojego narodowego ducha i wiarę w sprawiedliwość, była i pozostaje filarem regionalnego i europejskiego bezpieczeństwa, jak również silnym głosem broniącym wolności i godności każdego narodu” – napisał, najwyraźniej starając się zaklinać rzeczywistość, Zełenski.

Czytaj więcej

Komentarze

Jędrzej Bielecki: Trump szykował zamach stanu. Teraz ocenia polską demokrację

List do Ursuli von der Leyen, w którym Komisja ds. Zagranicznych Kongresu podaje w wątpliwość ucz...

Jednak Ukraińcy po raz pierwszy będą musieli współpracować z polskim przywódcą, który nie widzi ich w NATO. To może okazać się bardzo zaraźliwym przykładem w Paryżu czy Londynie, tym bardziej że przeciw takiej akcesji jest Waszyngton i Berlin. Wstępem do takiego zwrotu polskiej polityki okazała się zresztą zapowiedź wstrzymania – za sprawą rządu Donalda Tuska – za parę dni swobodnego dostępu do europejskiego rynku dla ukraińskiej żywności oraz zapewnienie, że nasz kraj w żadnym wypadku nie wyśle żołnierzy na ewentualną misję pokojową w Ukrainie. Pierwszym testem, jak zmieniła się pozycja Ukrainy po polskich wyborach, będzie szczyt NATO w Hadze 24 i 25 czerwca. Zełeński nadal nie otrzymał zaproszenia do udziału w tym spotkaniu.