Spadło przeciętne zatrudnienie. GUS podał najnowsze dane

Wzrost przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw o 8,4 proc. r./r. to wynik nieco niższy od średniej prognoz ekonomistów w ankiecie „Rzeczpospolitej” i „Parkietu” (8,9 proc.).

Dane sygnalizują, że choć presja płacowa w polskiej gospodarce pozostaje podwyższona, to jednak zaskakująco wysoki wynik za kwiecień był bardziej jednorazowym odchyleniem niż zmianą trendu. Przypomnijmy: roczna dynamika wynagrodzeń dość wyraźnie spadała w tym roku: z dwucyfrowej przez niemal całe trzy lata 2022-2024 do 7,7 proc. w marcu (najmniej od czterech lat), po czym w kwietniu wyskoczyła aż do 9,3 proc., wyraźnie powyżej nie tylko średniej prognoz, ale nawet najśmielszych przewidywań. Ekonomiści przyczyny widzieli np. w niskiej bazie sprzed roku, premiach w górnictwie i leśnictwie czy wyższych wypłatach w handlu ze względu na święta wielkanocne. Pozostawała jednak niepewność, czy rzeczywiście chodziło o jednorazowe czynniki, czy jednak zmieniło się coś bardziej fundamentalnie.

„Płace postraszyły w kwietniu wyższym wynikiem, ale wróciły do szeregu w maju. Dynamika rzędu 8,4 proc. to niemal dokładnie średnia z ostatnich pięciu miesięcy. Będą zdarzać się wyskoki w jedną i w drugą stronę, ale trend jest tylko jeden: w dół” – wydali werdykt ekonomiści mBanku.

W podobnym tonie piszą analitycy banku Pekao. „Zgodnie z oczekiwaniami, wyskok z kwietnia okazał się chwilowy. Momentum płac w dół do 8,6 proc., choć nadal jesteśmy wysoko” – zauważają.

Czytaj więcej

Dane gospodarcze

Nowe dane GUS za maj. Produkcja przemysłowa w górę, budowlano-montażowa w dół

Produkcja przemysłowa w Polsce w maju urosła o 3,9 proc. rok do roku – podał w poniedziałek Główn...

Przeciętne wynagrodzenie rośnie, ale wolniej

Czynnikiem spychającym dynamikę wynagrodzeń w dół względem dwucyfrowych poziomów z poprzednich lat jest m.in. niższa niż w poprzednich latach podwyżka płacy minimalnej w 2025 r. (10 proc. r./r., 8,5 proc. licząc względem stawkę z drugiej połowy 2024 r.). Zgodnie z planami rządu, w przyszłym roku płaca minimalna urośnie „tylko” o 3 proc. Dodatkowo, coraz niższa inflacja nie jest już tak silnym motywatorem do żądań płacowych pracowników jak wcześniej. Do tego dochodzi efekt wzrostu kosztów pracy w poprzednich latach – ekonomiści Santander Bank Polska zauważają, że udział kosztów pracy w łącznych kosztach dużych i średnich firm jest już historycznie wysoki. „Naszym zdaniem przesądzi to niskiej skłonności firm do ulegania presji płacowej w kolejnych kwartałach, czego konsekwencją powinno być dalsze wytracanie tempa przez płace w gospodarce, w kierunku 7 proc. r./r.” – prognozują.

W skali całej gospodarki należy też zwrócić uwagę na niższe podwyżki płac w sferze budżetowej (5 proc. w tym roku, 3 proc. w przyszłym według zapowiedzi rządu). Tego efektu nie widać jednak w danych z sektora przedsiębiorstw, bo „budżetówka” do niego nie należy (są tam firmy zatrudniające ponad dziewięciu pracowników).

Z drugiej strony, proces spadku dynamiki płac nie jest „liniowy”, a m.in. dobra koniunktura w połączeniu z brakiem rąk do pracy w części sektorów może być czynnikami niepozwalającymi spaść dynamice płac poniżej 5-6 proc. r./r. w kolejnych kwartałach. - Presję płacową podtrzymuje dobra sytuacja na rynku pracy – konstatuje Szymon Fabiański, ekonomista PKO Banku Polskiego.

- Płace rosną dość szybko, ale ich dynamika wraca do historycznych średnich, sprzed kryzysu inflacyjnego – dodaje Jakub Szczepaniec, ekonomista Alior Banku.