Pewien doradca podatkowy zwrócił się do organów skarbowych o wydanie interpretacji w sprawie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodu wydatków na zakup garniturów.
Przekonywał, że ma do tego prawo, ponieważ są one niezbędne do wykonywania przez niego zawodu, a ich zakup stanowi ogólny koszt w jego działalności gospodarczej i jako taki jest związany z uzyskiwaniem przeze niego przychodów. Podkreślił, że garnitury, których koszt zakupu zostałby przez niego zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, byłyby przez niego noszone wyłącznie przy wykonywaniu czynności zawodowych.
Minister finansów nie podzielił tych argumentów, wskazując, że zakup garniturów to wydatek na cele osobiste, który nie stanowi kosztów uzyskania przychodu.
W interpretacji podniesiona, że niezależnie od prowadzenia działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i posiadać ubrania i obuwie, które zużywają się przez sam fakt funkcjonowania danej osoby w życiu społecznym. Dlatego też zakup tych rzeczy stanowi spełnienie zwykłych normalnych potrzeb danej osoby fizycznej niezależnie od tego, czy prowadzi ona działalność gospodarczą czy też nie.
Dalej minister wyjaśnił, iż uzyskiwanie przychodów w ramach prowadzonej przez doradcę działalności gospodarczej nie jest uzależnione od rodzaju noszonej odzieży. – Obowiązujące zasady życia społecznego wymagają aby osoby prowadzące swoje interesy w ramach działalności gospodarczej posiadały schludny wygląd, podobnie zresztą, jak osoby zatrudnione w innych zawodach, np. nauczyciele, urzędnicy – podkreślił organ.
Doradca zaskarżył niekorzystną dla siebie interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Jego zdaniem minister finansów nie zbadał w ogóle związku wydatków na garnitur z uzyskiwaniem przychodów albo zabezpieczaniem lub zachowywaniem źródła przychodów. Wydatki na garnitury zostały zaliczone do ogólnej kategorii wydatków, do której zaliczają się wszystkie ubrania, które z założenia nie mogą mieć związku z uzyskiwaniem przychodów, niezależnie od tego w jakim celu będą nabywane, przez kogo i jaki będzie ich faktyczny związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. – Dla osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą polegającą np. na usługach spawalniczych lub naprawie samochodów zakup garnituru faktycznie nie będzie miał związku z uzyskiwaniem przychodów. Nie oznacza to jednak, że w każdej sytuacji zakup ten będzie niezwiązany z uzyskiwaniem przychodów – zauważył doradca.
Te argumenty nie przekonały jednak Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który podzielił stanowisko ministra finansów.
W uzasadnieniu odwołano się do orzeczeń innych sądów, m.in. WSA w Łodzi (I SA/Łd 423/11), który wskazał, że nie mogą być uznane za koszty prowadzenia działalności gospodarczej wydatki, które ponosi każda osoba fizyczna i to niezależnie od tego, czy prowadzi określoną działalność gospodarczą, czy też nie. Przykładem tego rodzaju wydatków osobistych niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a ponoszonych przez wszystkie osoby fizyczne są: zakup środków higieny osobistej, zakup garniturów, koszul, krawatów, kurtki, obuwia, zakup zegarka na rękę, zakup okularów, zakup muzycznych płyt kompaktowych przez adwokata, zakup magnetofonu czy radioodbiornika.
Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny (S.A./Rz 2341/01) uznał, że garnitur i koszula są ze swej natury rzeczami osobistymi, których zakup nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu, bez względu na to czy i w jakim stopniu są używane w trakcie wykonywanej działalności.
Za trafne uznano stwierdzenie ministra finansów, że aby wydatek został uznany za koszt uzyskania przychodu musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu a nie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Wyrok ten utrzymał w środę 25 listopada 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt II FSK 2213/13).
Orzeczenie jest prawomocne.
