Choć miejsce świadczenia takich usług – w przeciwieństwie do wielu innych – nie zmieniło się wraz z nowym rokiem, to jednak nie będą one rozliczane na dotychczasowych zasadach. A to ze względu na zasadnicze zmiany dotyczące momentu powstawania obowiązku podatkowego w przypadku importu usług.
[srodtytul]Jak było[/srodtytul]
Miejscem opodatkowania usług licencyjnych świadczonych pomiędzy kontrahentami prowadzącymi działalność gospodarczą (czyli zgodnie z nomenklaturą znowelizowanej [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172827]ustawy o VAT[/link] pomiędzy podatnikami) jest nadal kraj usługobiorcy (lub stałego miejsca prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, dla którego świadczona jest ta usługa).
Według przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2009 r. do importu usług miały odpowiednie zastosowanie przepisy regulujące obowiązek podatkowy w transakcjach krajowych (art. 19 ust. 19 ustawy o VAT przed nowelizacją).
Oznaczało to, że podatnik VAT będący nabywcą usługi licencyjnej wykazywał w deklaracji VAT import usług w miesiącu upływu terminu płatności lub zapłaty (zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy o VAT sprzed nowelizacji).
[srodtytul]Jak jest[/srodtytul]
Od 1 stycznia 2010 r. ta zasada się zmieniła. Dla wszystkich usług, do których ma zastosowanie art. 28b ustawy o VAT, a więc także dla importu usług licencyjnych obowiązek podatkowy powstaje w chwili „wykonania usług”.
Dodatkowo podatnik nabywający te usługi powinien posługiwać się numerem VAT UE.
Ponieważ polski ustawodawca uznał, że w niektórych przypadkach określenie momentu „wykonania usług” może być dyskusyjne, wprowadził regułę mającą eliminować wątpliwości, o następującej treści:
„usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług”.
Niestety, wątpliwości dopiero się pojawiają po głębszej analizie tego przepisu, a zwłaszcza po próbach zastosowania go w praktyce.
Nie powinno sprawić kłopotu ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego od importu usług licencyjnych świadczonych w sposób ciągły, gdzie okresem rozliczeniowym jest np. kwartał kalendarzowy.
Zatem jeśli faktura będzie wystawiana po zakończeniu kwartału, a termin płatności przypadał np. na 30 dzień od dnia otrzymania faktury, to transakcja powinna być wykazana przez polskiego nabywcę w deklaracji VAT „z upływem kwartału” (bo będzie on momentem wykonania tej usługi).
[srodtytul]Mogą być wątpliwości[/srodtytul]
Jednak w praktyce mogą zaistnieć sytuacje wzbudzające daleko istotniejsze wątpliwości, np. strony ustalą harmonogram płatności (w różnej wysokości) bez odniesienia do okresów.
Dodatkowo nowo wprowadzone przepisy regulujące obowiązek podatkowy mogą powodować konieczność dokonywania powtarzających się regularnie korekt rozliczeń VAT. Tak będzie np. w przypadku, gdy na dzień składania rozliczenia VAT za okres powstania obowiązku podatkowego nie jest znana wartość wynagrodzenia za usługę.
Dlatego polecam przegląd usług nabywanych za granicą, nie tylko w celu oceny, czy i w jaki sposób zmieniło się miejsce ich opodatkowania, ale również moment wykazywania obowiązku podatkowego.
[i]Autorka jest partnerem w KPT Doradcy Podatkowi[/i]
