Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje pracownikowi, który po okresie pobierania zasiłku chorobowego nadal nie jest zdolny do pracy, ale dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie tej zdolności.
Pobiera się je przez okres niezbędny do powrotu zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.
Gdy zostanie przyznane, jest wypłacane w wysokości 90 proc. wynagrodzenia lub przychodu, które stanowiły podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za okres pierwszych 90 dni pobierania świadczenia. W pozostałych okresach jest to 75 proc. wynagrodzenia.
Jeśli niezdolność do pracy przypada na okres ciąży lub też gdy została spowodowana wypadkiem przy pracy bądź chorobą zawodową – świadczenie przysługuje w wysokości 100 proc. tego wynagrodzenia.
O potrzebie przyznania świadczenia rehabilitacyjnego orzeka lekarz orzecznik ZUS. Wniosek w tej sprawie trzeba złożyć na druku ZUS Np-7. [b]Do wniosku powinny być dołączone:[/b]
> zaświadczenie o stanie zdrowia (druk ZUS N-9) wystawione przez lekarza leczącego,
> wywiad zawodowy z miejsca pracy (druk ZUS N-10),
> protokół powypadkowy (to w razie niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy),
> karta wypadku przy pracy (w razie niezdolności do
pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy ubezpieczonego innego niż pracownik),
> decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej wydana przez inspektora sanitarnego – w razie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą zawodową.
