Taki pogląd wyraził Sąd Najwyższy w wyroku wydanym 18 listopada 2015 r. w składzie 7 sędziów (II UK 100/14).
Sprawa dotyczyła spółki mającej siedzibę i prowadzącej działalność w Polsce oraz za granicą, zajmującej się wyszukiwaniem miejsc pracy oraz pozyskiwaniem pracowników, współpracującej z przedsiębiorcami za granicą i w Polsce poprzez delegowanie do nich pracowników. Administracja, kadry, księgowość i marketing wnioskodawcy były prowadzone w Polsce. Znaczącą większość dochodów spółka uzyskiwała za granicą. Tam też zatrudniała większość pracowników. Liczba kontraktów realizowanych za granicą kilkakrotnie przewyższała te realizowane w Polsce. Natomiast obrót osiągany przez spółkę z działalności w Polsce utrzymywał się na poziomie 12 proc. obrotów całkowitych.