Rada miejska podjęła uchwałę o wygaszeniu mandatu radnego z powodu naruszenia art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Przepis ten zakazuje prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której radny uzyskał mandat, oraz zarządzania taką działalnością lub też przedstawicielstwa czy pełnomocnictwa w prowadzeniu takiej działalności.
Co w uzasadnieniu
W uzasadnieniu uchwały wskazano, że radny wystawił na rzecz zakładu usług komunalnych trzy faktury dotyczące realizacji usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na kwotę 930,21 zł brutto. Pierwsza faktura VAT obejmowała usługę "remont pompy, obiegu wody c.o.", druga została wystawiona na 3 szt. żarówek LED (zakup i wymiana), natomiast trzecia na usługę polegającą na „przezwojeniu silnika pompy obiegowej 380V 1450 obr/min plus wymianę łożysk”.
Czytaj więcej
Nie wszystkie osoby zatrudnione w administracji rządowej, które zwyciężyły w wyborach samorządowych, muszą zadecydować czy wybierają karierę zawodową czy samorządową. Niektórzy mogą je łączyć.
Zaufanie wyborców
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu podzielił opinię rady miejskiej, że w tym przypadku zachodzi podstawa do wygaśnięcia mandatu. Jak podkreślono, radny jest osobą zaufania publicznego. Może sprawować swój mandat prawidłowo, gdy z mandatu nie czerpie, ani nie ma możliwości czerpania korzyści majątkowych czy innych korzyści osobistych. Wykorzystywanie mienia komunalnego gminy na uprzywilejowanych zasadach w prowadzonej działalności mogłoby podważyć zaufanie wyborców do radnego. Przepis art. 24f ust. 1 u.s.g. stanowi ustawową gwarancję realizacji zaufania społecznego. Eliminuje bowiem sytuacje, gdy mienie komunalne gminy mogłoby zostać przez radnych wykorzystywane na uprzywilejowanych zasadach.
Działalność bez ograniczeń
WSA zaznaczył, że nikt nie jest ograniczony w prowadzeniu działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego ani w byciu pełnomocnikiem czy przedstawicielem podmiotu prowadzącego taką działalność. Jednak w świetle obowiązujących przepisów nie może takiej działalności łączyć ze sprawowaniem mandatu radnego.
W skardze kasacyjnej podniesiono, że do faktury wystawionej za usługi, które zaistniały w sytuacjach awaryjnych dla gminy, tj. zagrożenia zamknięcia przedszkola z uwagi na brak ogrzewania oraz zagrożenia nie odbycia się imprezy gminnej z uwagi na brak oświetlenia sceny w świetlicy. Radny podkreślił, że jest jedynym przedsiębiorcą wykonującym na terenie gminy usługi w zakresie przezwajania silników elektrycznych. Dodał, iż usługę świadczył na warunkach identycznych, jak dla innych podmiotów, a co więcej, przyjmując zlecenie do realizacji nie zdawał sobie sprawy z tego, że zleceniodawcą jest ZUK. Zaznaczył, że nie korzystał z mienia komunalnego na uprzywilejowanych zasadach.
Te argumenty nie przekonały Naczelnego Sądu Administracyjnego, który podzielił stanowisko WSA, że wypłacone radnemu wynagrodzenie z tytułu dokonywania określonej czynności, należy kwalifikować jako prowadzenie przez radnego działalności z wykorzystaniem mienia komunalnego.
Wynagrodzenie to gminne mienie
– Wynagrodzenie stanowi mienie gminy, a zapłata za wykonane usługi objęte umową, czy też zapłata należności za wydany towar, stanowi korzystanie z mienia komunalnego. Zapłatę należności za wykonane usługi przez radnego ze środków budżetu gminy należy więc zakwalifikować jako prowadzenie przez radnego działalności z wykorzystaniem mienia komunalnego, co też miało miejsce w przedmiotowej sprawie – wskazał sąd.
Orzeczenie jest prawomocne.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 grudnia 2022 roku.
Sygnatura akt: III OSK 7561/21
