Ustawa z 1 grudnia 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2023 r., poz. 240) – na stałe wprowadziła do polskiego porządku prawnego nie tylko pracę zdalną, ale również zdalną służbę. Już od roku przełożeni niektórych formacji mają możliwość wydawania funkcjonariuszom polecenia pełnienia służby w formie zdalnej.
Sytuacje, w których taki sposób wykonywania obowiązków przez funkcjonariuszy jest możliwy, są jednak ściśle określone. Przede wszystkim nie każda ustawa pragmatyczna przewiduje taką możliwość (a więc w niektórych formacjach służba zdalna nigdy nie będzie realizowana). Ponadto polecenie służby zdalnej jest uzależnione od zaistnienia ustawowo określonych okoliczności. W porównaniu z regulacją kodeksu pracy przepisy pragmatyk przypominają bardziej unormowanie, które funkcjonowało w czasach pandemii (tj. na podstawie ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem Covid-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, DzU z 2021 r. poz. 2095 ze zm., dalej: ustawa covidowa).