Rada Powiatu Lubańskiego w uchwale z czerwca 2023 roku wprowadziła całoroczny zakaz używania jednostek pływających napędzanych silnikami spalinowymi na jeziorach: Leśniańskim i Złotnickim. Z zakazu wyłączono jednostki pływające: organów Policji, Straży Pożarnej, Państwowej i Społecznej Straży Rybackiej, do utrzymania cieków i zbiorników wodnych, wodnych służb ratowniczych, a także innych służb w trakcie czynności zapewniających bezpieczeństwo użytkownika jeziora również podczas zawodów regat i imprez związanych ze sportami wodnymi. Zakaz nie objął również podmiotów prowadzących gospodarkę rybacką, statków turystycznych oraz działań szkoleniowych prowadzonych przez uprawnione podmioty. W uzasadnieniu rada wskazała uwarunkowania środowiskowo-przyrodnicze oraz turystyczno-rekreacyjne, na które negatywnie oddziałuje pływający sprzęt motorowy generując hałas, a także przywołano petycje społeczne w tej sprawie.
Jaki był poziom hałasu
Zapisy uchwały zaskarżył do sądu Prokurator Rejonowy w Lubaniu, który wniósł o jej uchylenie w całości. Zarzucił nieprawidłowe zastosowanie artykułu 116 ustawy Prawo ochrony środowiska (POŚ). Jego zdaniem rada nie dokonała żadnych obiektywnych ustaleń wskazujących, że używanie jednostek pływających napędzanych silnikami spalinowymi oraz skuterów wodnych naruszy warunki akustyczne w skali która uniemożliwi realizację celów rekreacyjno – wypoczynkowych. Dalej prokurator wskazał, że rada powiatu nie uzasadniła prawidłowo pod- stawowej przesłanki umożliwiającej wprowadzenie przedmiotowego zakazu, nie podjęła żadnych działań, które potwierdziłyby wystąpienie nieodpowiednich warunków akustycznych, nie wykazała, jaki był poziom hałasu na terenach umiejscowionych wokół jezior. Poza tym rada powiatu nie miała podstaw do wprowadzenia innych wyłączeń od ogólnego zakazu, poza tymi wymienionymi w artykule 116 ust.4 ww. POŚ.
Czytaj więcej
Bez wyjaśnienia, czy doszło do naruszenia odpowiednich warunków akustycznych na terenach rekreacyjno-wypoczynkowych, powiat nie zakaże skuterów na jeziorze.
Rozpatrujący skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przyznał, że spór koncentruje się wokół dwóch kwestii. Pierwsza - to sposób interpretacji sformułowania "zapewnienie odpowiednich warunków akustycznych". Problem prawny sprowadza się do ustalenia, co oznaczają "odpowiednie warunki akustyczne" i rozstrzygnięcia, czy do ustalenia stanu "odpowiednich warunków akustycznych" konieczne są szczegółowe pomiary, zwłaszcza w zakresie poziomu hałasu powodowanego przez pływające jednostki spalinowe. Druga kontrowersyjna kwestia to prawidłowość zapisu uchwały wymieniającego podmioty, których zakaz nie dotyczy.
Określić, zmierzyć, a następnie zweryfikować
Odnosząc się do pierwszej kwestii stwierdzono, że odpowiednie warunki akustyczne, o których mowa w kontekście art. 116 ust. 1 POŚ to warunki zgodne z przepisami określającymi poziom hałasu.
– Warunki te należy najpierw określić, zmierzyć, a następnie zweryfikować według wzorca normatywnego. Nie wystarczy potraktowanie emisji hałasu jak antywartości środowiskowej. Negatywny wynik weryfikacji zobowiązuje organ do wprowadzenia zakazu lub ograniczenia – wyjaśnił WSA. Skoro ustawodawca rozróżnia zakaz i ograniczenie, to organ musi dysponować wiarygodnymi informacjami uzasadniającymi formę i zakres restrykcji – dodano.
Sąd podzielił też stanowisko prokuratora, co do zapisu uchwały, wskazującego wyjątki od zakazu. Jak zauważono, sformułowanie wyłączające organy Policji, Straży Pożarnej, Straży Rybackiej, do utrzymania cieków i zbiorników wodnych, wodnych służb ratowniczych stanowi niedopuszczalne powielenie regulacji ustawowej – art. 116 ust. 4 POŚ, i narusza zasady prawidłowej legislacji.
Z kolei generalne wyłączenie od zakazu podmiotów prowadzących gospodarkę wodną, statków turystycznych, działań szkoleniowych prowadzonych przez uprawnione podmioty jest nieprawidłowe ze względu na brzmienie art. 116 ust. 1 POŚ.
– Konieczność zapewnienia odpowiednich warunków akustycznych na terenach przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe zobowiązuje radę powiatu do wprowadzenia ograniczeń lub zakazu. Ustawodawca nie wyróżnia w tym względzie statków turystycznych, działań szkoleniowych, czy podmiotów prowadzących gospodarkę rybacką. Zwolnienie z ograniczeń dotyczy jedynie jednostek wskazanych w art. 116 ust. 4, a więc takich, których użycie podyktowane jest celami bezpieczeństwa publicznego lub utrzymania zbiornika wodnego – wyjaśniono w uzasadnieniu.
Ostatecznie WSA stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w całości.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 18 czerwca 2024 roku.
Sygnatura akt: II SA/Wr 116/24
