Waloryzacja w umowach o partnerstwie publiczno-prywatnym

Partnerstwo publiczno-prywatne (PPP) jest formą współpracy sektora publicznego i  partnera prywatnego przy realizacji zadań publicznych. Zakłada ono współpracę na podstawie długoterminowej umowy cywilnoprawnej, w ramach której strony dzielą między sobą zadania i ryzyka związane z danym przedsięwzięciem. PPP może zapewnić wiele korzyści dla sektora publicznego. Jedną z nich jest kompleksowość usług zapewnianych przez partnera prywatnego – istotą PPP jest przejęcie przez partnera prywatnego obowiązków związanych ze sfinansowaniem (w całości lub w części) przedsięwzięcia, jak również zaangażowanie partnera prywatnego co najmniej na etapie eksploatacyjnym (a w zdecydowanej większości przypadków – również inwestycyjnym). Jednocześnie, zobowiązania wynikające z umów o PPP nie wpływają na poziom państwowego długu publicznego oraz deficyt sektora finansów publicznych w sytuacji, gdy partner prywatny ponosi większość ryzyka budowy oraz większość ryzyka dostępności lub ryzyka popytu – z uwzględnieniem wpływu na wymienione ryzyka czynników takich jak gwarancje i finansowanie przez partnera publicznego oraz alokacja aktywów po zakończeniu trwania umowy. Odpowiedni podział zadań i ryzyk jest często kluczowy dla podmiotów publicznych, tak aby mogły skorzystać ze wspomnianego wyłączenia. Jednocześnie podział zadań i  ryzyk powinien zapewniać większą efektywność w stosunku do tradycyjnego sposobu realizowania zadań publicznych. Współpraca podmiotu publicznego i partnera prywatnego stanowi zatem wyróżnik i niezbędny element projektów PPP.