Tak jak wpłata podstawowa, wpłata dodatkowa stanowi określony procent wynagrodzenia uczestnika PPK. Uczestnik PPK może zadeklarować ją w wysokości do 2 proc. swojego wynagrodzenia, a podmiot zatrudniający – w wysokości do 2,5 proc. wynagrodzenia uczestnika PPK. Podmiot zatrudniający może różnicować finansowane przez siebie wpłaty dodatkowe. W przypadku zastosowania innego kryterium różnicowania niż długość okresu zatrudnienia, konieczne jest nie tylko zadeklarowanie wpłat dodatkowych w umowie o zarządzanie PPK (ze wskazaniem wysokości tych wpłat dla poszczególnych grup uczestników PPK), ale także zawarcie odpowiednich postanowień w regulaminie wynagrodzeń lub układzie zbiorowym pracy obowiązujących w danym podmiocie. Jeżeli w podmiocie zatrudniającym nie obowiązuje ani regulamin wynagrodzeń, ani układ zbiorowy pracy, wpłaty dodatkowe finansowane przez ten podmiot można różnicować tylko na podstawie długości okresu zatrudnienia uczestników PPK. Poniżej odpowiadamy na pytania pracodawców dotyczące tych zagadnień.