Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą od początku 2015 r. Jestem podatnikiem VAT czynnym. W czerwcu br. zdecydowałem się na zawieszenie funkcjonowania firmy z powodów osobistych. Okazało się jednak, że nieprawidłowo wypełniłem wniosek i zamiast zawieszenia zostałem wykreślony z rejestru CEIDG. Aby naprawić błąd, złożyłem wniosek o ponowny wpis do CEIDG. Skutek jest taki, że przez pomyłkę od 1 do 14 czerwca br. byłem wykreślony z rejestru, a od 16 czerwca prowadzona przeze mnie działalność została zawieszona. Czy będzie miało to dla mnie negatywne konsekwencje podatkowe? Czy w razie sporu z urzędem skarbowym mogę przedstawić zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako dowód na ciągłe prowadzenie działalności gospodarczej? – pyta czytelnik.
Tak.
Fiskus zgadza się, że w przypadku tego typu pomyłek dowodem prowadzenia działalności gospodarczej jest m.in. podatkowa księga przychodów i rozchodów. Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach (IBPP2/443-1177/14/KO). Sprawa dotyczyła mężczyzny, który rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w lipcu 2012 r. Dwa lata później, 2 lipca 2014 r., złożył do CEIDG wniosek o zawieszenie działalności. Okazało się, że 3 lipca 2014 r. został wykreślony z rejestru, bo pracownik urzędu miasta nie zwrócił uwagi na błędne wypełnienie wniosku. Czynności tej nie udało się anulować ani zmienić na zawieszenie mimo interwencji w urzędzie miasta. W rezultacie 7 lipca 2014 r. wnioskodawca złożył wniosek o ponowny wpis do CEIDG oraz o zawieszenie działalności gospodarczej od 10 lipca 2014 r. Zaznaczył, że do 10 lipca 2014 r. faktycznie prowadził działalność gospodarczą, czego dowodem jest m.in. prowadzenie urządzeń księgowych (pkpir, rejestry VAT) oraz opłacenie składek ZUS za ten okres. Ponadto nie były robione żadne zmiany w rejestrze REGON prowadzonym przez Główny Urząd Statystyczny.
Organ podatkowy zgodził się, że pomyłka, której skutkiem było wykreślenie z CEIDG, nie powoduje wykreślenia przedsiębiorcy z rejestru VAT. Faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej w czasie wykreślenia z rejestru potwierdzają m.in. zapisy w pkpir oraz inne czynności podejmowane przez przedsiębiorcę.
Izba uznała, że w rozpatrywanej sprawie nie nastąpiło zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej skutkujące obowiązkiem zgłoszenia go naczelnikowi urzędu skarbowego. Zgodnie z interpretacją obowiązek zgłoszenia fiskusowi zaprzestania prowadzenia działalności następuje w sytuacji, gdy czynny podatnik przestał wykonywać czynności opodatkowane. W rozpatrywanej sprawie zamiarem wnioskodawcy nie było jednak zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej, lecz jej zawieszenie. Tym samym wnioskodawca nie miał obowiązku złożenia zgłoszenia likwidacyjnego VAT-Z, co oznacza, że przez cały czas miał status czynnego podatnika VAT.
Co istotne, przepisy ustawy o VAT są regulacjami autonomicznymi względem przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, która reguluje podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej oraz zadania organów w tym zakresie.
