Reklama w internecie a VAT: Jak rozliczać usługi marketingowe w sieci

- Spółka sprzedaje, poprzez sklep internetowy, m.in. drukarki komputerowe. Kupuje je od producenta z Tajwanu (nie posiada on stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, rozlicza tamtejszy VAT). Na podstawie zawartej umowy spółka świadczy, za wynagrodzeniem, na rzecz producenta usługi marketingowe z wykorzystaniem swojej strony internetowej – reklamuje oferowany przez producenta sprzęt, zachęca klientów do zakupu, eksponuje towary producenta na tej stronie poprzez zamieszczanie banerów reklamowych.

Czytaj także: Przedsiębiorca korzysta z Google AdSense - co z VAT

Świadczenie tych usług marketingowych jest zasadniczo zautomatyzowane (np. wyświetlanie banerów na stronie internetowej), jednak z uwagi na swój charakter nie jest możliwe bez udziału pracy ludzi (pracowników spółki). Gdzie należy ustalić miejsce świadczenia takich usług marketingowych i jak należy je udokumentować? – pyta czytelnik.

Aby prawidłowo odpowiedzieć na tak postawione pytanie w pierwszej kolejności należy się zastanowić nad klasyfikacją opisanych usług w rozumieniu przepisów o VAT: czy są to usługi marketingowe czy elektroniczne.

Usługi elektroniczne to usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011 (zob. art. 2 pkt 26 ustawy o VAT). Należą do nich usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Zakres ten obejmuje w szczególności usługi wyszczególnione w załączniku I, gdzie w punkcie 3 lit. h wskazano dostarczanie przestrzeni reklamowej, szczególnie banerów reklamowych na stronach lub witrynach internetowych.

Warunkiem koniecznym uznania usługi za usługę elektroniczną jest świadczenie jej za pomocą internetu lub podobnej sieci elektronicznej. Warunek ten nie jest jednak wystarczający. Istotne jest łączne wystąpienie następujących cech świadczonych usług:

- realizacja za pomocą internetu lub sieci elektronicznej,

- świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka niewielki,

- ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Świadczone przez spółkę usługi marketingowe/reklamowe opisane w pytaniu są usługą elektroniczną w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy o VAT, spełniającą kryteria wskazane w punkcie 3 lit. h załącznika I do rozporządzenia 282/2011. Zamieszczanie banerów reklamowych producenta na stronie internetowej spółki spełnia kryteria wskazane w przywołanym rozporządzeniu, a z opisu wynika, że czynności te są zasadniczo zautomatyzowane. Nawet jeśli świadczenie tych usług nie jest możliwe bez udziału pracy ludzi i zajmują się tym pracownicy spółki, to z uwagi na charakter świadczonej usługi należy uznać, że udział pracowników w świadczeniu tych usług jest niewielki. To, że wyświetlanie banerów reklamowych producenta przez pewien czas odbywa się automatycznie na stronie internetowej spółki, świadczy o zautomatyzowanym charakterze usługi.

Miejsce świadczenia...

Tajwański producent jest podatnikiem VAT na Tajwanie, gdzie posiada siedzibę działalności gospodarczej, z której dokonuje dostaw towarów i na potrzeby której nabywa te usługi marketingowe. Nie posiada on natomiast stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Jest on zatem podatkiem na potrzeby stosowania przepisów o miejscu świadczenia usług (zob. art. 28a pkt 1 lit. a ustawy o VAT). Miejsce świadczonych na jego rzecz usług marketingowych należy określić zgodnie z zasadą z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, czyli jako miejsce, w który on, jako usługobiorca, posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. na Tajwanie.

W związku ze świadczeniem tych usług na rzecz tajwańskiego producenta spółka powinna rozpoznać tzw. eksport usług, wykazywany w deklaracji VAT-7 tylko w wysokości podstawy opodatkowania.

... i dokumentowanie

Usługi marketingowe świadczone przez spółkę na rzecz tajwańskiego dostawcy powinny być dokumentowane polską fakturą. Faktura jest dokumentem właściwym także w przypadku eksportu usług, w tym do krajów trzecich (zob. art. 106a pkt 2, art. 106b ust. 1 ustawy o VAT).

Faktura wystawiona przez spółkę nie powinna w tym przypadku zawierać stawki i kwoty podatku oraz sumy wartości sprzedaży netto. Niezbędna jest natomiast adnotacja „odwrotne obciążenie" (zob. art. 106e ustawy o VAT).

W analogicznym stanie faktycznym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 5 lutego 2018 r. (0114- KDIP1-2.4012.644.2017.3.JŻ) uznał zaprezentowane w artykule rozwiązanie za prawidłowe.

Autor jest doradcą podatkowym

Podstawa prawna: ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 2174 ze zm.)