Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 maja 2011 (ILPP2/443-263/11-4/AW).
Spółka świadczy na rzecz zakładu ubezpieczeń usługi likwidacji szkód. Wskazała, że według niej usługi te klasyfikowane są w PKWiU pod pozycją 67.20.10-00 (według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usługi z 1997 r.).
Podkreśliła, że do 31 grudnia 2010 usługi te korzystały ze zwolnienia od VAT jako wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o VAT.
Spółka powzięła wątpliwości, czy po nowelizacji ustawy o VAT, która weszła w życie 1 stycznia 2011, nadal są zwolnione z opodatkowania. Jej zdaniem świadczona przez nią usługa jest objęta dyspozycją art. 43 ust. 13, czyli jest usługą stanowiącą element usługi zwolnionej, „który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej”.
Izba Skarbowa w Poznaniu uznała stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Jej zdaniem usługi świadczone przez wnioskodawcę nie są objęte zwolnieniem od VAT, gdyż nie są czynnościami ubezpieczeniowymi.
Cechą charakterystyczną tych ostatnich jest bowiem to, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się, że w razie wystąpienia ryzyka objętego umową spełni na rzecz ubezpieczonego świadczenie określone w momencie zawarcia umowy.
Czynność ubezpieczeniowa w każdym wypadku jest więc związana z istnieniem stosunku umownego między ubezpieczycielem a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast między wnioskodawcą a jego klientami nie istnieje żaden stosunek prawny ubezpieczenia.
Komentuje Piotr Bańdura, starszy konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Omawiana interpretacja dotyczy obszaru, który budzi istotne wątpliwości, tj. zakresu zwolnienia od opodatkowania VAT usług związanych z usługami ubezpieczeniowymi. Jest ona elementem kształtującej się obecnie praktyki, na gruncie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2011.
Niestety, jest przykładem nie tylko restrykcyjnej interpretacji zakresu zwolnienia, ale również wybiórczego podejścia do kwestii wykładni przepisów. Jako podstawę objęcia świadczonych usług zwolnieniem od VAT podatnik wskazał art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.
Mówi on, że zwolnienie od VAT stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element zwolnionej usługi ubezpieczeniowej lub finansowej, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia takiej usługi zwolnionej. Izba skarbowa uzasadniając swoje stanowisko, lakonicznie stwierdziła, że usługi świadczone przez podatnika nie są wskazane w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.
Zagadką pozostaje, co doprowadziło ją do takiej konkluzji. Izba skarbowa dokonując wykładni prawa, posługuje się m.in. „ogólnie przyjętym rozumieniem” czynności ubezpieczeniowych, podczas gdy inne organy skarbowe, co do zasady, odwołują się do definicji z odpowiednich regulacji branżowych (np. ustawy o działalności ubezpieczeniowej).
Prawidłowość obu podejść jest kwestią dyskusyjną, moim zdaniem mogą one prowadzić do błędnych konkluzji.
Warto przyjrzeć się bliżej również innym fragmentom interpretacji. Izba na poparcie swojego stanowiska przywołuje wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Skandia, twierdząc, że zgodnie z nim wycena szkód pojazdów silnikowych nie jest transakcją ubezpieczeniową ani pokrewną.
Trzeba jednak zauważyć, że wyrok w sprawie Skandia nie dotyczył przypisanej mu przez izbę skarbową tematyki, a nawet jeśli by tak było, poważne wątpliwości budzi klasyfikacja usług świadczonych przez podatnika jako wyceny szkód. Stan faktyczny przedstawiony w interpretacji wskazuje raczej, że chodziło o kompleksową usługę likwidacji szkód z podporządkowanym elementem wyceny szkody.
Należy w tym miejscu wspomnieć, że zgodnie z linią interpretacyjną Izby Skarbowej w Warszawie (której przykładem są odpowiedzi o sygnaturach IPPP1/443-1284/10-2/AW oraz IPPP1/443-23/11-4/AW) usługi likwidacji szkód ubezpieczeniowych są zwolnione z VAT.
Czytaj też:
Zobacz
»
»
»
»
Co i jak podlega opodatkowaniu
»
