Co do zasady ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje w tym zakresie opodatkowanie z zastosowaniem stawki 20 proc. Jeśli jednak zostaną spełnione warunki przewidziane w art. 21 ust. 3 – 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT), zastosowanie znajdzie stawka 10 proc. (a od 1 lipca 2009 r. 5 proc.). Warto przy tym pamiętać, że przepisy w tym zakresie mogą być modyfikowane przez odpowiednie zapisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.
[srodtytul]Postanowienia konwencji...[/srodtytul]
Zasadniczo regulacje umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawężają obowiązek poboru podatku u źródła do przypadków uiszczania wynagrodzenia jedynie z tytułu niektórych form korzystania z oprogramowania. [b]Co do zasady zatem dokonywanie wypłaty za wykorzystywanie oprogramowania wyłącznie dla własnych potrzeb jako tzw. odbiorca ostateczny, bez możliwości wypożyczania, wydzierżawiania oprogramowania, jego modyfikacji, kopiowania czy też udzielania dalszych licencji, nie powinno się wiązać z obowiązkiem poboru podatku u źródła.[/b]
Stanowisko takie, wynikające także z komentarza do konwencji modelowej OECD, potwierdzone zostało licznymi interpretacjami polskich organów podatkowych (np. [b]interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 21 listopada 2008 r., IPPB5/423-2/08-2/MŚ czy z 3 września 2008 r., IP-PB3-423-797/08-4/PS[/b]).
[srodtytul]... i polskie zastrzeżenia [/srodtytul]
Należy przy tym podkreślić, że dodatkowe wątpliwości w tym zakresie wynikały z faktu, iż Polska zgłosiła zastrzeżenie do konwencji modelowej OECD. Zastrzegła sobie prawo do traktowania jako należności licencyjne wszystkich dochodów uzyskiwanych w związku z udostępnieniem oprogramowania, z wyłączeniem jedynie dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży praw do oprogramowania.
Jednocześnie w ramach zmian wprowadzonych w roku 2008 do konwencji modelowej OECD, a także komentarza do tej konwencji, usunięto zastrzeżenie zgłoszone przez Polskę. Tym samym także w tym zakresie nie powinny już powstawać wątpliwości co do opodatkowania u źródła wynagrodzenia z tytułu korzystania z oprogramowania jako odbiorca ostateczny.
[srodtytul]Kłopoty z definicją [/srodtytul]
Dodatkowo należy wskazać, że definicja należności licencyjnych wynikająca z konwencji modelowej OECD (a co za tym idzie, zawarta w wielu umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska) wskazuje, iż przez należności licencyjne należy rozumieć wszelkiego rodzaju należności płacone m.in. za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego. Definicja ta nie obejmuje zatem wprost należności wypłacanych w związku z wykorzystywaniem oprogramowania komputerowego. W konsekwencji pojawiały się wątpliwości, [b]czy w ogóle na gruncie brzmienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania można uznać, że należności wypłacane w związku z wykorzystywaniem oprogramowania komputerowego będą stanowić należności licencyjne podlegające opodatkowaniu u źródła[/b].
[b]Organy podatkowe zajmowały w tym zakresie stanowisko, że program komputerowy należy uznać właśnie za utwór literacki, artystyczny lub naukowy(np. interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 1 grudnia 2008 r., IPPB5/423-35/08-2/MW) [/b].
Poglądu tego nie podzielały w niektórych wyrokach sądy administracyjne ([b]przykładowo wyrok z 4 kwietnia 2008 r., III SA/Wa 2153/07[/b]). Niemniej należy wskazać, że w ostatnim czasie podobny wyrok WSA w Warszawie (z 13 kwietnia 2007 r., III SA/Wa 3274/06) został uchylony przez NSA i sprawę przekazano do ponownego rozpatrzenia ([b]wyrok z 20 listopada 2008 r., II FSK 1117/07[/b]).
[i]Autorka jest menedżerem projektu w poznańskim biurze Działu Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte[/i]