Wykazujemy je w części D.3 deklaracji. Dochód lub strata wyliczane są jako różnica między kwotami przychodów (wykazanych w poz. 30) a kosztów ich uzyskania (określonych w poz. 34).

W poz. 40 deklaracji ujmujemy dochody (przychody), które są zwolnione z podatku (m.in. wymienione w art. 17 ustawy o CIT, jak również dochody osiągane w specjalnych strefach ekonomicznych). Poz. 40 rocznego zeznania podatkowego powinna odzwierciedlać sumę z poz. 20 deklaracji CIT-8/O.

W poz. 41 zeznania podatnik może wykazać straty z lat ubiegłych (rozliczane zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT) lub darowizny (odliczane od dochodu na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 i 7). Poz. 42 wypełniają podatnicy korzystający z odliczeń z tytułu wydatków inwestycyjnych, m.in. poniesionych do końca 1991 r. (dotyczy to bardzo niewielu przedsiębiorców).

Podstawę opodatkowania (wykazaną w poz. 44) możemy pomniejszyć (zgodnie z art. 18b ustawy o CIT) o wydatki poniesione na nabycie nowych technologii. Uważa się za nie wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych (wyników badań i prac rozwojowych), która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż pięć lat (musi to być potwierdzone opinią niezależnej od podatnika jednostki naukowej).

Podatnik może skorzystać z odliczenia do 50 proc. wartości nowej technologii. Może to zrobić w zeznaniu podatkowym (poz. 46) za rok podatkowy, w którym zapłacił podmiotowi sprzedającemu nową technologię.

Jednocześnie podatnik musi wykazać w deklaracji kwoty, które zwiększają podstawę opodatkowania. Są to w szczególności kwoty wynikające z odliczeń z przeszłości, do których stracił prawo w roku podatkowym, za które sporządzane jest zeznanie.

Ostateczna podstawa opodatkowania (lub strata), uwzględniająca wszystkie korekty, określana jest w części E.5 deklaracji CIT-8.

Podatek należny za 2007 r. obliczamy mnożąc podstawę opodatkowania przez 19-proc. stawkę. Wynik wpisujemy w poz. 54 deklaracji.

Kwoty odliczeń od podatku (np. podatek u źródła potrącony przez zagranicznych kontrahentów) określane są w poz. 55. Kwotę podatku należnego po odliczeniach należy wpisać w poz. 56 (jeśli nie ma odliczeń, jest ona równa kwocie z poz. 54).

Następnie musimy wykazać kwoty zaliczek należnych (miesięcznych lub kwartalnych, odpowiednio w części G lub H deklaracji), jakie powinniśmy odprowadzić w trakcie 2007 r. Zaliczek tych nie można mylić z zaliczkami faktycznie zapłaconymi, albowiem wielkości te mogą się różnić.

Zaliczki należne a niewpłacone do urzędu skarbowego lub wpłacone w kwocie niższej niż wykazana mogą być podstawą do naliczenia odsetek za zaległość podatkową. Kwota faktycznie zapłaconych zaliczek powinna być ujęta w poz. 94 deklaracji. Tę część deklaracji wypełniają też podatnicy korzystający z uproszczonej metody rozliczania zaliczek.

W częściach I oraz J podatnik kalkuluje odpowiednio różnicę między podatkiem należnym a zaliczkami należnymi oraz nadpłatę lub kwotę podatku do zapłaty.

Natomiast część K deklaracji obejmuje inne zobowiązania podatkowe. W szczególności podaje się tu dane dotyczące zobowiązań podatkowych wynikających z utraty praw do niektórych odliczeń lub zmiany kwalifikacji określonych wydatków.

Ostatnim etapem wypełniania deklaracji jest wprowadzenie danych osoby odpowiedzialnej za jej sporządzenie oraz pieczątek i podpisów osób uprawnionych do zarządzania jednostką (poz. 101 – 104).