Zgodnie z prawem wspólnotowym, do którego odsyła ustawa o VAT, chodzi o usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej. Ich świadczenie jest zautomatyzowane, wymagają niewielkiego udziału człowieka, a wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Przepisy wymieniają następnie szczegółowo różne rodzaje usług elektronicznych.
Są one również świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (ewentualnie rolników ryczałtowych). Zwykle to na etapie nabywania usługi elektronicznej klient musi się określić – czy robi to jako przedsiębiorca, czy jako osoba prywatna. Na tej podstawie podatnik ocenia, czy dana usługa sprzedawana jest innemu podatnikowi VAT, czy też osobie prywatnej (nieprowadzącej działalności).
Usługi świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (oraz rolników ryczałtowych) powinny być co do zasady ewidencjonowane w kasie rejestrującej – zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.
Jednak dla wielu usług przepisy przewidują zwolnienie od tego obowiązku. Mówi o tym rozporządzenie ministra finansów z 20 grudnia 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (DzU nr 245, poz. 1807). Nie wprowadza jednak wprost preferencji dla usług elektronicznych.
Podatnicy świadczący te usługi niekiedy mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w poz. 38 załącznika do rozporządzenia. Są to „usługi, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła”. W wielu wszakże przypadkach zapłata za usługi elektroniczne realizowana jest inaczej – przykładowo z wykorzystaniem systemu płatności PayPal (bądź podobnych) czy też płatnościami SMS-owymi. Wówczas usługi elektroniczne jako takie nie są zwolnione z obowiązku ewidencjonowania w kasie.
To znaczna uciążliwość. Można zrozumieć obawę ustawodawcy przed ewentualnymi nierzetelnościami. Jednak ewidencjonowanie w kasie tych usług i połączony z tym obowiązek wysłania paragonu do nabywcy jest znacznie utrudnione (a niekiedy nawet niemal niemożliwe). Co bowiem ma zrobić sprzedawca przyjmujący od klienta płatności SMS-owe, gdy nie ma praktycznej możliwości ustalenia jego danych? Jak wtedy spełnić obowiązek wręczenia mu paragonu?
Wydaje się zatem, że należałoby wprowadzić stosowne zwolnienie od obowiązku ewidencjonowania w kasie fiskalnej usług elektronicznych. W obecnym stanie prawnym większość podatników świadczących tego rodzaju usługi może bowiem korzystać jedynie ze zwolnienia podmiotowego od tego obowiązku.
