W rozliczeniach VAT, zarówno oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, jak i zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów traktowane jest jako dostawa towarów, rozumianych w kategorii rzeczy (art. 7 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).
W przypadku oddania gruntów w użytkowanie wieczyste, obowiązek podatkowy w VAT w odniesieniu do opłaty jednorazowej, stanowiącej płatność realizowaną przed wykonaniem dostawy, powstaje z chwilą jej otrzymania (art. 19a ust. 8 ustawy o VAT). Natomiast, w odniesieniu do opłat rocznych, obowiązek podatkowy powstaje – co do zasady – z końcem okresu (roku), do którego się one odnoszą (art. 19a ust. 1 w zw. z ust. 3 i 4 ustawy o VAT). Jednak w przypadku otrzymania części lub całości płatności z tytułu opłaty rocznej dotyczącej przyszłego roku przed 31 grudnia danego roku bieżącego, płatność taka powinna być traktowana jako otrzymanie zaliczki (art. 19a ust. 8 ustawy o VAT).