Przedsiębiorca może zdecydować o rozbiórce budynku, który nie został jeszcze całkowicie zamortyzowany. Wtedy wartość księgowa (początkowa pomniejszona o amortyzację) traktowana jest jako strata z tytułu likwidacji środka trwałego. Zalicza się ją więc do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo.
Potwierdzają to interpretacje: Izby Skarbowej w Katowicach z 2 grudnia 2008 (IBPB3/423-806/08/AK) i Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 maja 2010 (ILPB3/423-210/10-2/DS).
Niezamortyzowana część rozebranego budynku (budowli) powinna być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Dotyczy to zarówno podatników prowadzących księgi rachunkowe (tak interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 lutego 2010, ILPB3/423-1116/09-4/AO), jak i rozliczających się z fiskusem na podstawie księgi przychodów i rozchodów (bez względu na to czy prowadzą ją w typowy sposób czy też przyporządkowują koszty do przychodów).
Uwaga na wyjątki
Zanim zaliczymy do kosztów uzyskania przychodów stratę z tytułu likwidacji środka trwałego (starego magazynu), należy się jednak zastanowić, czy możliwość ta nie została wyłączona przez art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT lub art. 23 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.
Zgodnie z tymi przepisami nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Jeśli więc firma zdecydowała o likwidacji z tej przyczyny, to strata nie jest kosztem podatkowym.
W pozostałych wypadkach można ją uwzględnić przy ustalaniu podstawy opodatkowania (tak interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 stycznia 2009, ILPB3/423-679/08-2/ŁM).
Przykład
Spółka planuje budowę nowej siedziby. Nie zamierza zmieniać rodzaju działalności. Wcześniej musi wyburzyć stary budynek.
Jego wartość początkowa to 320 tys. zł. Suma dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych to 219 tys. zł. Różnica, czyli 101 tys. zł, powinna zostać zaliczona bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.
Nie będzie więc miała wpływu na wartość początkową nowej siedziby.
Różne stanowiska
Nie powinno być wątpliwości, że art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT i art. 23 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT dotyczą tylko nieumorzonej wartości początkowej rozebranych budynków lub budowli.
Tak wynika m.in. z interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 lutego 2010 (ILPB3/423-1116/09-4/AO).
Można jednak spotkać pogląd, że ograniczenia wynikające z tych przepisów mają również zastosowanie do wydatków związanych z rozbiórką czy wyburzeniem budynków lub budowli. Za taką wykładnią opowiedziała się Izba Skarbowa w Warszawie w odpowiedzi z 10 lipca 2008 (IP-PB3-423-645/08-2/JG).
Moim zdaniem trudno jednak się z nią zgodzić. Literalne brzmienie przepisu wyraźnie wskazuje bowiem, że regulacje te mają zastosowanie tylko do nieumorzonej części wartości początkowej.
Jednocześnie jest to wyjątek od ogólnej zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Nie ma żadnego powodu, aby wbrew literalnemu brzmieniu interpretować go rozszerzająco.
Autor jest doradcą podatkowym prowadzącym własną kancelarię podatkową
