[b]Nie ma żadnych przeszkód, aby podwładny dorabiał podczas urlopu bezpłatnego udzielonego na zasadach ogólnych zgodnie z art. 174 kodeksu pracy. Ale istnieją jeszcze urlopy bezpłatne o charakterze szczególnym, celowym[/b], np. w celu wykonywania pracy u innego przedsiębiorcy. W świetle art. 174[sup]1[/sup] kodeksu pracy za pisemną zgodą zatrudnionego pracodawca daje mu urlop bezpłatny w celu wykonywania pracy w innej firmie przez czas określony w porozumieniu pracodawców.
Inaczej jest z innym szczególnym rodzajem urlopu bezpłatnego – tym wynikającym z art. 74 kodeksu pracy w związku z art. 25 ust. 1 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=162202]ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn. DzU z 2001 r. nr 79, poz. 854 ze zm.)[/link]. Reguluje go również [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=74018]rozporządzenie Rady Ministrów z 11 czerwca 1996 r. w sprawie trybu udzielania urlopu bezpłatnego i zwolnień od pracy pracownikom pełniącym z wyboru funkcje w związkach zawodowych oraz zakresu uprawnień przysługujących pracownikom w czasie urlopu bezpłatnego i zwolnień od pracy (DzU nr 71, poz. 336)[/link].
Według tych przepisów pracownikowi powołanemu do pełnienia z wyboru funkcji związkowej poza zakładem pracy przysługuje na wniosek organizacji związkowej urlop bezpłatny, jeśli z wyboru wynika obowiązek wykonywania tej funkcji w charakterze pracownika. I tu należy doszukiwać się pewnego zakazu pracy – uważają eksperci. W tym sensie, że [b]pracownik w tym czasie nie może sobie dorabiać zamiast pełnienia funkcji z wyboru. Gdyby jednak pracodawca się o tym dowiedział, to ma prawo uznać – według niektórych specjalistów – że nastąpiło wygaśnięcie stosunku pracy niejako z mocą wsteczną, gdyż urlopowany nie zgłosił swego powrotu do pracy, a powinien to uczynić w ciągu siedmiu dni od rozwiązania stosunku pracy z wyboru. [/b]Taki obowiązek nakłada na niego art. 74 kodeksu pracy.
