Zatrudniony nie jest niewolnikiem i nie wolno zakazać mu świadczenia innej pracy w trakcie naszej współpracy. Warunek jest jeden: nie jest dopuszczalne, by podjął się działalności konkurencyjnej wobec nas. Poza tym ma on pewną swobodę w podejmowaniu innych zajęć zawodowych. Może więc zawrzeć z innym podmiotem umowę o pracę w niewielkim rozmiarze, zlecenie, umowę o dzieło, a nawet samemu rozkręć biznes. Co więcej, przepisy nie wykluczają kontynuowania takich aktywności podczas większości urlopów, jakie dajemy załodze. Wyróżniają kilka rodzajów urlopów, np. wypoczynkowy, macierzyński, wychowawczy, bezpłatny i szkoleniowy. Nawet namawiają pracowników do rozpoczynania zatrudnienia w trakcie niektórych z nich, np. bezpłatnego czy wychowawczego. Przy większości jednak kwestię tę pomijają.

[ramka][b]Jaka laba dla personelu[/b]

Podwładnym udzielamy urlopów:

- [b]wypoczynkowego[/b] – płatny i coroczny, zasadniczo wynosi 20 dni w roku dla pracujących krócej niż dziesięć lat, a co najmniej dziesięć lat – 26 dni. Pierwszy w życiu przysługuje po miesiącu pracy w wysokości 1/12 wymiaru rocznego;

[i]Podstawa prawna: art. 152 – 174 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=76037]kodeksu pracy[/link] oraz [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=74468]rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (DzU nr 2, poz. 14 ze zm.)[/link][/i]

- [b]macierzyńskiego[/b] – pracownicom, które urodziły, w wymiarze: 20 tygodni na pierwsze dziecko jako jedyne przy porodzie, 31 na dwojaczki, 33 na trojaczki, 35 na czworaczki oraz 37 na pięcioraczki i więcej; za czas urlopu macierzyńskiego przysługuje zasiłek macierzyński;

[i]Podstawa prawna: art. 180 – 182[sup]3[/sup] kodeksu pracy oraz [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176768]ustawa z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.)[/link][/i]

- [b]na zasadach macierzyńskiego[/b] – zatrudnionemu, który przyjął pociechę lub pociechy na wychowanie i wystąpił do sądu opiekuńczego z wnioskiem o przysposobienie lub w ramach rodziny zastępczej, z wyjątkiem zawodowej niespokrewnionej z maluchem; wymiary są takie same jak macierzyńskiego, z tym że zainteresowany musi je odebrać do czasu ukończenia przez dziecko siedmiu lat, a w razie odroczenia obowiązku szkolnego – dziesięciu lat;

[i]Podstawa prawna: art. 183 i 184 kodeksu pracy oraz [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176768]ustawa z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.)[/link][/i]

- [b]wychowawczego[/b] – pozwala na opiekę nad małym dzieckiem, jest w pewnym sensie przedłużeniem urlopu macierzyńskiego. Przysługuje zatrudnionemu przynajmniej sześć miesięcy. Trwa najwyżej trzy lata, ale nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko czterech lat. Dodatkowy trzyletni wymiar należy się rodzicom dziecka niepełnosprawnego, maksymalnie do ukończenia przez nie 18 lat. Urlop można wziąć w czterech częściach. Pracownik o niskich dochodach dostaje podczas urlopu wychowawczego specjalny dodatek do zasiłku rodzinnego;

[i]Podstawa prawna: art. 186 – 186[sup]7[/sup] kodeksu pracy oraz [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=182545]ustawa z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. DzU z 2006 r. nr 139, poz. 992 ze zm.)[/link][/i]

- [b]bezpłatnego[/b] – jest zwolnieniem od pracy, w czasie którego pracownik nie dostaje wynagrodzenia. Podczas niego stosunek pracy ulega zawieszeniu. Urlopy te dzieli się na udzielane na zasadach ogólnych (art. 174 kodeksu pracy) oraz o szczególnym charakterze, gdzie wskazuje się ich cel. Do tych ostatnich zalicza się m.in. urlop przyznany zgodnie z:

– art. 174[sup]1[/sup] kodeksu pracy w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy,

– art. 25 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=162202]ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn. DzU z 2001 r. nr 79, poz. 854 ze zm.)[/link] w celu pełnienia funkcji związkowej z wyboru poza zakładem pracy;

- [b]szkoleniowego[/b] – przysługuje pracownikowi, który podejmuje naukę w szkole na podstawie skierowania zakładu, płatny jak za urlop wypoczynkowy. Wynosi:

– sześć dni roboczych dla przystępującego do egzaminów końcowych, w tym eksternistycznych, w szkołach ponadpodstawowych wszystkich typów lub do egzaminu dojrzałości po ukończeniu szkoły ponadpodstawowej,

– do 12 dni roboczych w roku szkolnym na udział w zajęciach obowiązkowych (konsultacjach) dla podejmującego naukę w szkole ponadpodstawowej w systemie zaocznym,

– 21 lub 28 dni roboczych w każdym roku studiów na udział w zajęciach obowiązkowych oraz przygotowanie i przystąpienie do egzaminów dla studiujących odpowiednio wieczorowo i zaocznie plus dodatkowo 21 dni roboczych w ostatnim roku studiów na przygotowanie pracy magisterskiej lub dyplomowej oraz przystąpienie do egzaminu magisterskiego lub dyplomowego.

Należy się także osobie podnoszącej kwalifikacje za skierowaniem firmy w formach pozaszkolnych (kursy, w tym zawodowe, seminaria i praktyki, staże zawodowe i specjalizacyjne, praktyki zawodowe, studia podyplomowe oraz samokształcenie kierowane) w wymiarach:

– do 28 dni roboczych w trakcie całej nauki na udział w obowiązkowych zajęciach dla studiującego podyplomowo zaocznie,

– do sześciu dni roboczych na przygotowanie się i przystąpienie do egzaminów końcowych – dla uczestnika wieczorowych i zaocznych studiów podyplomowych, kursów wieczorowych i zaocznych, seminariów, samokształcenia kierowanego, stażu zawodowego lub specjalizacyjnego dla pracowników podstawowej działalności służby zdrowia, nauczycieli akademickich i pracowników naukowych świadczących usługi w zakresie podstawowej działalności służby zdrowia,

– do dwóch dni roboczych w miesiącu na obowiązkowe konsultacje – dla uczestnika kursów zaocznych,– do trzech dni roboczych podczas całego samokształcenia na konsultacje

– dla odbywającego samokształcenie kierowane.

[i]Podstawa prawna: § 7 i 10 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=72344]rozporządzenia ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (DzU nr 103, poz. 472 ze zm.)[/link][/i][/ramka]