Tym samym resort pracy podtrzymuje odmienny sposób liczenia terminów w prawie pracy (patrz stanowisko), za którym opowiada się orzecznictwo sądowe. Gdyby zaś między poszczególnymi częściami tego urlopu występowały przerwy, termin upływu maksymalnego 36-miesięcznego jego wymiaru należy ustalać po zsumowaniu pełnych kolejnych nieprzerwanych miesięcy urlopu.

W czym problem

Choć zmiany w zasadach wykorzystywania urlopów wychowawczych obowiązują już ponad 9 miesięcy, to w stosowaniu wciąż budzą wątpliwości. Dotyczy to m.in. sposobu obliczania wymiaru i upływu tego urlopu.

Żadnych modyfikacji w tym zakresie nie wprowadziła ustawa o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw z 24 lipca 2015 r. (DzU z 2015 r., poz. 1268), która weszła w życie 2 stycznia 2016 r. Nadal niezmieniony jest wymiar urlopu wychowawczego, który wynosi do 36 miesięcy (art. 186 § 2 kodeksu pracy).

Gdzie odmienność

Problem polega na sposobie obliczania terminu jego wykorzystania, zwłaszcza wtedy, gdy pracownik nie realizuje swoich uprawnień rodzicielskich w ciągłości.

Co do zasady sposób obliczania terminów reguluje kodeks cywilny w art. 110 – 116. W myśl tych przepisów termin oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca (art. 112 k.c.). W praktyce oznaczałoby to, że np. 6-miesięczny urlop wychowawczy, który pracownik zaczął 21 września 2016 r., skończy się 21 marca 2017 r.

Reklama
Reklama

Należy jednak pamiętać, że odpowiednie stosowanie tych reguł do stosunków pracy jest dopuszczalne jedynie w sprawach nieunormowanych przepisami prawa pracy i obwarowane dodatkowym warunkiem, że nie przeczy to zasadom prawa pracy (art. 300 k.p.). Natomiast zagadnienia dotyczące terminów – choć bardzo lakonicznie – kodeks pracy reguluje tylko w odniesieniu do okresów wypowiedzenia. W myśl art. 30 § 2

1

k.p. obejmują one tydzień lub miesiąc albo ich wielokrotność i kończą się odpowiednio w sobotę lub w ostatnim dniu miesiąca. Na tym jednak wskazówki ustawodawcy się kończą. Nie ma wyraźnej odpowiedzi, jak np. obliczyć okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na nieprzekraczający dwóch tygodni okres próbny, który wynosi 3 dni robocze (art. 34 pkt 1 k.p.).

Pomocne orzecznictwo

Na szczęście w sukurs przychodzi Sąd Najwyższy, który w wyroku z 19 grudnia 1996 r. (I PKN 47/96) wskazał wprost, że sposobu liczenia terminów określonych w art. 112 k.c. nie stosuje się do okresów, od których zależy nabycie uprawnień pracowniczych. To stanowisko już się ugruntowało w kolejnych latach, w trakcie których SN wielokrotnie je powtórzył w późniejszych rozstrzygnięciach (por. postanowienie SN z 11 grudnia 2009 r., II PK 223/09, wyrok z 17 listopada 2004 r., I PK 64/04, uchwała z 21 maja 1991 r., I PZP 16/91).

Z tego wynika, że zasady nabywania uprawnień pracowniczych są uregulowane w prawie pracy i co więcej – odbiegają one od reguł przewidzianych w kodeksie cywilnym. W takim zaś wypadku nie zostały spełnione negatywne przesłanki, które uprawniałyby do przejścia na przepisy kodeksu cywilnego.

Pogląd taki prezentuje też Departament Prawa Pracy MRPiPS w stanowisku z 2 czerwca 2016 r. w sprawie ustalania okresu urlopu wychowawczego. Zdaniem resortu urlop wychowawczy udzielony np. 21 września 2016 r. na 6 miesięcy zakończy się 20 marca 2017 r. (a nie 21 marca 2017 r., jakby na to wskazywały reguły prawa cywilnego).

W wydanym stanowisku urząd wskazuje jednocześnie, że gdyby między poszczególnymi częściami urlopu wychowawczego (których nie może być więcej niż 5 – art. 186 § 8 k.p.) występowały przerwy, termin upływu maksymalnego 36-miesięcznego jego wymiaru ustala się po zsumowaniu pełnych kolejnych nieprzerwanych miesięcy takiego urlopu. Oczywiście także i wtedy należy przestrzegać zasady, że miesiąc upływa w dniu poprzedzającym dzień, który datą odpowiada początkowemu dniowi okresu.

Przykład

Pracownica samotnie wychowująca dwójkę dzieci w wieku 3 i 5 lat wnioskowała o urlop wychowawczy w następujących terminach:

- 3 września 2014 r. – 2 marca 2015 r. (6 miesięcy),

- 3 marca 2015 r. – 3 stycznia 2016 r. (10 miesięcy i 1 dzień),

- 3 stycznia 2016 r. – 2 września 2016 r. (8 miesięcy),

- 3 września 2016 r. – 3 marca 2017 r. (6 miesięcy i 1 dzień).

W ten sposób matka wnioskowała już o 30 miesięcy i 2 dni spośród przysługujących jej łącznie 36 miesięcy. Jeśli chciałaby nieprzerwanie kontynuować urlop wychowawczy, powinna złożyć wniosek o jego udzielenie od 4 marca 2017 r. do 2 września 2017 r.

Autor jest prawnikiem, byłym pracownikiem PIP, obecnie specjalistą z zakresu prawa pracy

STANOWISKO MINISTERSTWA RODZINY, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ Z 26 WZRZEŚNIA 2016 R. W SPRAWIE USTALANIA OKRESU URLOPU WYCHOWAWCZEGO