RZ: Czy wprowadzenie pracy zmianowej dla części pracowników produkcyjnych może być uznane za dyskryminujące, jeśli kryterium do objęcia zmianowością będzie zakładowy staż? Czy dopuszczalne jest ustalenie w obwieszczeniu, że zatrudnieni minimum trzy lata sami mogą zdecydować, czy pracują w podstawowym systemie w sztywnych godzinach od 6 do 14, a świadczący zadania krócej – w systemie zmianowym?
Piotr Wojciechowski: Rozkład czasu pracy, potocznie zwany grafikiem lub harmonogramem czasu pracy, samodzielnie sporządza pracodawca. Co do zasady również ustalanie przez niego różnych organizacji czy systemów czasu pracy dla różnych grup zawodowych nie może być uznane za praktyki nierównego traktowania. Warunek – taka potrzeba wynika z przyczyn obiektywnych zakładu i praktyki takie nie są oparte na kryteriach uznanych za dyskryminujące, np. niepełnosprawności, wieku, płci, pochodzeniu. Nie można też uznać za dyskryminację korzystania z pracy jednozmianowej przez osoby o dłuższym stażu. Staż może być kryterium różnicującym uprawnienia pracownicze, jeśli wynika z obiektywnych przyczyn i jest zgodne z prawem (art. 183b § 2 pkt 4 k.p.). Takie uprawnienie jest przywilejem dla dłużej zatrudnionych, o większym doświadczeniu w pracy, w firmie na konkretnej posadzie.