Obywatelstwo Japonii nie stanowi podstawy do skorzystania z uprawnienia wynikającego z art. 13 ust. 1 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz U z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.), tj. podjęcia działalności na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy s.d.g. osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich EFTA - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz osoby zagraniczne z państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

Przepis ten obejmuje osoby zagraniczne ze wszystkich państw członkowskich UE oraz osoby zagraniczne z Islandii, Lichtensteinu, Norwegii i Konfederacji Szwajcarskiej.

W art. 13 ust. 2-2a oraz ust. 4-5 ustawy s.d.g. zostały określone warunki regulujące status i pobyt, które musi spełniać cudzoziemiec – obywatel innego państwa niż wskazane w art. 13 ust. 1 ustawy, aby mógł korzystać z takich samych praw jak obywatel polski.

Musi więc posiadać jedno z praw określonych w ust. 2-2a oraz ust. 4 i 5, na przykład: zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 7, 13, 14 lub 16 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (DzU z 2011 r. nr 264, poz. 1573, z późn. zm.) lub w celu połączenia z rodziną w rozumieniu art. 53 ust. 2 i 3 tej ustawy, itd.

W stosunku do obywateli państw, którzy nie są osobami zagranicznymi w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy s.d.g.oraz nie posiadają statusu, o którym mowa w art. 13 ust. 2, 2a, 4, 5 ustawy, ma zastosowanie art. 13 ust. 3 tej ustawy, tj. mogą oni podjąć i wykonywać działalność gospodarczą w Polsce jedynie w formie spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, spółki z o.o. i spółki akcyjnej, a także mogą przystępować do takich spółek oraz obejmować bądź nabywać ich udziały lub akcje. W ust. 3 art. 13 ustawy s.d.g.jest przewidziane odstępstwo od tej zasady, jeżeli umowy międzynarodowe zawierają w tym zakresie szczególne regulacje. Obecnie umowy takie dotyczą tylko obywateli USA.

Zatem, jeżeli obywatel Japonii nie przedstawi dokumentu potwierdzającego przynajmniej jedną okoliczność wskazaną w art. 13 ust. 2, 2a, 4, 5 ustawy s.d.g.– wówczas nie podlega wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej. Może podjąć działalność tylko w formach przewidzianych w ust. 3 art. 13.

Jeżeli obywatel Japonii prowadzi firmę w swoim kraju, może założyć w Polsce oddział – jednak w tym przypadku obowiązuje zasada wzajemności, zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy SDG.