Sprawa dotyczyła pewnego klubu piłkarskiego, którego pracownikom zwracano koszty dojazdu do pracy.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał, iż klub jako płatnik skład nie uwzględnił w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne przychodu osiągniętego przez pracowników z tytułu wypłaconych im kwot tytułem zwrotu kosztów dojazdu do pracy.
Zdaniem ZUS, wypłacone kwoty nie pozostawały w związku z rzeczywistymi dojazdami do pracy lecz stanowiły jedynie formę podwyżki wynagrodzenia. Takie stanowisko miał potwierdzać fakt, zwracania kosztów zakupu miesięcznych biletów imiennych pracownikom również za okresy ich nieobecności w pracy podczas urlopu wypoczynkowego.
Na skutek odwołania złożonego przez pełnomocnika klubu, Sąd Okręgowy uznał, iż organ rentowy niesłusznie wliczył do podstawy wymiaru składek kwoty będące zwrotem za zakup biletów miesięcznych.
W uzasadnieniu powołano się na przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W myśl § 2 ust. 1 pkt 26 tego rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.
Na takim samym stanowisku stanął Sąd Apelacyjny w Poznaniu.
W uzasadnieniu nie zgodzono się z zarzutem podnoszonym przez ZUS jakoby wypłacone kwoty zwrotu kosztów za dojazd do pracy nie pozostawały w związku z rzeczywistymi dojazdami do pracy lecz stanowiły jedynie formę podwyżki wynagrodzenia, z uwagi na fakt otrzymywania ich także w okresie przebywania przez pracowników na urlopach wypoczynkowych. Sąd Apelacyjny stwierdził bowiem, iż pojęcie "bilety okresowe/miesięczne" wskazują na zakres czasowy ich obowiązywania, który w żadnym wypadku nie jest zasadniczo tożsamy z okresem przebywania na urlopie wypoczynkowym.
Co więcej, w ocenie Sądu Apelacyjnego nie ma podstaw do proporcjonalnego redukowania refundacji zakupu biletów za okresy, w których pracownicy częściowo przebywali na urlopach wypoczynkowych, jak bowiem wyjaśniono, pracownicy byli zmuszeni do zakupu biletów za cały okres obejmujący także dni, w których z przejazdów nie korzystali. Gdyż niedokonanie zakupu biletu okresowego i korzystanie z biletów jednorazowych pozbawiałoby ich możliwości uzyskania zwrotu kosztów.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 29 września 2015 r. (sygn. akt III AUa 3/15).
