Tak, ale może to dotyczyć wyłącznie składki na ubezpieczenie zdrowotne z działalności za konkretne miesiące.

Jedynie emeryci należą do grupy osób uprzywilejowanych, które nie muszą opłacać składek społecznych z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności. Ani prawo do renty, ani tym bardziej samo orzeczenie o niezdolności do pracy bez prawa do świadczenia, nie zwalniają z obciążeń na rzecz ZUS (art. 9 ust. 4c ustawy z 13 października ?1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych; tekst jedn. DzU ?z 2013 r., poz. 1442 ze zm.).

Przedsiębiorca niepełnosprawny w stopniu znacznym lub umiarkowanym może natomiast korzystać z ulg w opłacaniu składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Po pierwsze, prawo takie mają osoby, które z działalności osiągają bardzo niskie przychody albo opłacają podatek ryczałtem. Przedsiębiorca jest zupełnie zwolniony z konieczności opłacania składki zdrowotnej, gdy spełnia jeden z warunków:

Tak stanowi art. 82 ust. 9 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. DzU z 2008 r. nr 164, poz. 1027 ze zm.).

Kolejna możliwość wynika natomiast z ust. 10 tego artykułu. Na tej podstawie ulga przysługuje osobom, dla których działalność to jedyne źródło osiągania przychodów. Jeśli taki przedsiębiorca opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach (a nie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych lub w formie karty podatkowej), to ma prawo obniżać składkę zdrowotną do wysokości zaliczki na podatek. Jeśli zaliczka wyniesie 0 zł, taka sama będzie składka na ubezpieczenie zdrowotne. Potwierdził to ZUS Oddział w Gdańsku w interpretacji wydanej 8 listopada 2013 r. (DI/100000/ 451/1507/2013).

Obie te ulgi przysługują tylko za te miesiące, kiedy przedsiębiorca spełnia wskazane warunki. Za miesiące, w których osiągnie przychód wyższy niż 50 proc. najniższej emerytury albo zaliczka na podatek będzie wyższa niż składka zdrowotna, musi tę składkę opłacić w pełnej wysokości.

—Magdalena Wypijewska

Równorzędność decyzji orzeczniczych

Orzeczenia lekarza orzecznika ZUS oraz zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności nie są względem siebie ?równorzędne. Pojęcia niepełnosprawności z ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie można bowiem utożsamiać z pojęciem niezdolności do pracy, określonym w ustawie o emeryturach i rentach z FUS. Przełożeniu podlegają wyłącznie orzeczenia wydane przez lekarzy orzeczników ZUS na orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Ta zasada ?nie działa natomiast w drugą stronę. Zatem w sytuacji, gdy ustawa nadaje szczególne uprawnienia ?z tytułu posiadania orzeczenia o:

Ale np. orzeczenie stwierdzające znaczny stopień ?niepełnosprawności nie jest równoznaczne z orzeczeniem ?lekarza orzecznika organu rentowego o całkowitej niezdolności ?do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji ?(zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 16 grudnia 2005 r., ?II UK 77/5).

Znak równości orzeczeń w drugą stronę stawiają jedynie ?konkretne ustawy, m.in. z 12 marca 2004 r. o pomocy ?społecznej (tekst jedn. DzU z 2013 r., poz. 182).