Czy przysługujące niepełnosprawnemu wynagrodzenie za czas zwolnienia od pracy na udział w zabiegach fizjoterapeutycznych uwzględniamy w podstawie wymiaru dodatkowego wynagrodzenia rocznego? Czy wchodzi ono do podstawy zasiłku chorobowego?

– pyta czytelnik.

Pracownikowi niepełnosprawnemu w stopniu znacznym lub umiarkowanym należy się płatne zwolnienie od pracy m.in. w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, jeśli nie uda się ich przeprowadzić poza czasem pracy.

Z tytułu takich nieobecności otrzymuje wynagrodzenie ustalane jak pieniężny ekwiwalent za niewykorzystany w naturze urlop wypoczynkowy. Wynika to z art. 20 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z 27 sierpnia 1997 o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU z 2010 r. nr 214, poz. 1407 ze zm.).

Wynagrodzenia za zwolnienie od pracy na udział w zabiegu fizjoterapeutycznym nie przyjmujemy do podstawy wymiaru dodatkowego wynagrodzenia rocznego, popularnie nazywanego trzynastką. Podstawę tę tworzą bowiem wynagrodzenia i świadczenia uwzględniane przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy i za czas pozostawania bez pracy dla przywróconego do pracy.

Wynika tak z art. 4 ust. 1 ustawy z 12 grudnia 1997 o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników sfery budżetowej (DzU nr 160, poz. 1080 ze zm.).

Z kolei przy szacowaniu ekwiwalentu za wypoczynek pomijamy wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy innej niż urlop wypoczynkowy, czyli m.in. za zwolnienie od pracy na zabiegi fizjoterapeutyczne (§ 6 pkt 4 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop; DzU nr 2, poz. 14 ze zm.). Skoro tak, to wyłączamy je również z podstawy wymiaru trzynastki.

Nie ma natomiast podstaw do wyłączenia wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy na udział w zajęciach fizjoterapeutycznych z podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

Do podstawy tej przyjmujemy zasadniczo przeciętne miesięczne wynagrodzenie podlegające składce chorobowej wypłacone za 12 miesięcy poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy. Potwierdza to art. 36 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.; dalej ustawa zasiłkowa).

Przy zasiłkach nie bierzemy natomiast pod uwagę składników płacowych, do których podwładny zachowuje prawo w okresie pobierania zasiłku w myśl układu zbiorowego pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeśli składniki te są rzeczywiście wypłacane za okres pobierania zasiłku (art. 41 ustawy zasiłkowej).

Wynagrodzenie za czas udziału w zabiegach fizjoterapeutycznych nie należy do takich składników. Dlatego zwiększa podstawę wymiaru zasiłku.

Zobacz więcej w serwisie:

Dobra Firma

»

Kadry i płace

»

Niepełnosprawny w firmie

Dobra Firma

»

Kadry i płace

»

ZUS

»

Zasiłki

»

Świadczenie rehabilitacyjne

Dobra Firma

»

Kadry i płace

»

ZUS

»

Zasiłki

»

Zasiłek i wynagrodzenie chorobowe