Będzie je otrzymywał ten, kto po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy.

Świadczenie przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, ale nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.

Takie wymogi stawia przed ubezpieczonymi art. 18 ust. 11 i ust. 2 [link=V]ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.). [/link]

Ile pieniędzy dostanie uprawniony?

Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego to 90 proc. wymiaru zasiłku chorobowego za okres pierwszych trzech miesięcy. Natomiast 75 proc. tej podstawy przysługuje za pozostały okres. Natomiast jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży, to kobieta otrzyma 100 proc. tej podstawy.

Przy czym [b]dla celów obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do obliczenia tego świadczenia podlega waloryzacji.[/b] Stosowany jest wtedy wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada pierwszy dzień okresu przyznanego świadczenia rehabilitacyjnego.

Takie reguły przewidziane są w art. 19 ust. 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

[srodtytul]Potrzebne podanie... [/srodtytul]

ZUS nie wypłaca świadczenia z automatu. Oznacza to, że ubezpieczony, który się o nie ubiega, musi złożyć stosowny wniosek po to, aby otrzymać pieniądze. W tym celu wypełnia druk ZUS Np-7. Dołącza do niego także zaświadczenie o stanie zdrowia wypełnione przez lekarza leczącego. Jest to wypełniony druk ZUS N-9.

Na tym nie koniec z dokumentami.

Do uzyskania świadczenia potrzebny jest jeszcze wywiad zawodowy z miejsca pracy. Trzeba go złożyć na formularzu ZUS N-10. Jednak druk ten nie jest wymagany w przypadku, gdy wniosek o świadczenie rehabilitacyjne jest składany przez osobę, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu ubezpieczenia albo przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność. Potrzebny może także być protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy lub karta wypadku.

Tak będzie w przypadku niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy, decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej wydanej przez inspektora sanitarnego w przypadku choroby zawodowej.

[srodtytul]... i orzeczenie[/srodtytul]

Ubezpieczony musi też się stawić przed orzecznikiem ZUS. On bowiem zdecyduje, czy należy się świadczenie. Od jego orzeczenia przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej, który należy złożyć w ciągu 14 dni od doręczenia orzeczenia.

Z kolei prezes ZUS może zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika. Ma na to 14 dni od daty wydania tego orzeczenia.

[srodtytul]Nie każdy może[/srodtytul]

Jednak nie każdy ubezpieczony, który długo choruje, otrzyma świadczenie rehabilitacyjne. Taka należność nie przysługuje temu, kto jest uprawniony do: emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego i kompensacyjnego, urlopu dla poratowania zdrowia, udzielonego na podstawie odrębnych przepisów (np. nauczycielom).

Tak wynika z art. 18 ust. 7 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Jednak świadczenie rehabilitacyjne może być przyznane ubezpieczonemu również wtedy, gdy wnioskuje o rentę z tytułu niezdolności do pracy, a lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że rokuje on odzyskanie zdolności do pracy w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy.

[srodtytul]Utrata posady[/srodtytul]

Osoba, która dłuższy czas przebywa na świadczeniu rehabilitacyjnym, powinna mieć świadomość, że taka absencja zakończy się utratą zatrudnienia. Zgodnie bowiem z art. 53 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=AE89BF528781D2C42167CAF23691862B?id=76037]kodeksu pracy[/link] firma może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia, jeżeli niezdolność do pracy wskutek choroby trwa u danej osoby dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze trzy miesiące, jeśli ta osoba była zatrudniona dłużej niż sześć miesięcy lub też gdy niezdolność do pracy jest skutkiem wypadku przy pracy albo choroby zawodowej.

Oznacza to, że jeżeli zainteresowany dłużej przebywał na świadczeniu rehabilitacyjnym, to zwykle po jego zakończeniu nie pozostaje już w stosunku pracy – dlatego, że pracodawca rozwiązał z nim umowę bez wypowiedzenia.

[ramka][b]Uwaga[/b]

Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.[/ramka]

Jednak zgodnie z art. 53 § 5 k.p. firma powinna w miarę możliwości ponownie zatrudnić pracownika, który w ciągu sześciu miesięcy od rozwiązania umowy bez wypowiedzenia zgłosi swój powrót do pracy – niezwłocznie po ustaniu wskazanych przyczyn nieobecności.

Przy czym na mocy art. 21 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ponowne zatrudnienie powinno mieć miejsce, nawet jeśli zgłoszenie gotowości nastąpiło już po upływie sześciu miesięcy od rozwiązania stosunku pracy.