Powinien jednak pamiętać, że ZUS, rozpatrując wnioski – tak o odroczenie terminu płatności, jak i rozłożenie zaległości na raty – weźmie pod uwagę jego możliwości płatnicze. Ważny będzie również stan finansów ubezpieczeń społecznych.

[srodtytul]Nie dla każdego[/srodtytul]

Aby można było w ogóle o jakichkolwiek ulgach myśleć, konieczne jest opłacenie w całości składek sfinansowanych ze środków osób ubezpieczonych. Ulgom podlegają bowiem wyłącznie składki finansowane przez płatnika.

Rozłożeniu na raty nie podlegają zatem składki finansowane przez ubezpieczonych niebędących płatnikami tych składek. Przykładowo [b]w układzie ratalnym nie mogą być spłacane składki finansowane ze środków pracowników czy zleceniobiorców.[/b] W przypadku np. pracodawców posiadających zaległości w składkach na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracowników lub w składkach na ubezpieczenie zdrowotne pracowników rozpatrzenie przez ZUS wniosku o rozłożenie zobowiązań na raty może nastąpić dopiero po ich opłaceniu (wraz z należnymi odsetkami za zwłokę). To samo dotyczy wniosku o odroczenie terminu płatności. Tu też nie każdy może liczyć na ulgę.

[srodtytul]Kiedy termin da się odroczyć[/srodtytul]

Wniosek o odroczenie terminu płatności, czyli tak naprawdę przesunięcie daty zapłaty składek, przedsiębiorca składa w ZUS najpóźniej przed upływem ostatniego dnia terminu płatności składek. Wniosek powinien odpowiednio uzasadnić. Warto podać w nim przyczyny braku możliwości opłacenia bieżących składek, informacje o swoich możliwościach płatniczych. Dobrze jest też zaproponować nowy termin uregulowania należności składkowych.

Przedsiębiorca wnioskujący o odroczenie terminu płatności składek powinien pamiętać, że maksymalny okres odroczenia może wynieść sześć miesięcy. Istotne jest też to, że jednorazowe odroczenie terminu płatności należności składkowej może dotyczyć więcej niż jednej składki. Dla przedsiębiorcy najważniejsze jednak jest to, że w razie pozytywnego rozpatrzenia jego wniosku nie płaci odsetek za zwłokę.

[srodtytul]Rozłożenie na raty w każdym czasie[/srodtytul]

Gdy przedsiębiorca wnioskuje o rozłożenie zaległości składkowej na raty (a więc gdy ma wobec ZUS zaległość, której nie jest w stanie spłacić od razu), ma, w przeciwieństwie do wniosku o odroczenie terminu płatności, więcej czasu. Taki wniosek może bowiem złożyć w każdym czasie, a więc nie tylko przed, ale i po obowiązującym go terminie płatności.

W tym wypadku [b]pamiętajmy, aby we wniosku uzasadnić powody tego, że znaleźliśmy się w trudnej sytuacji finansowej.[/b] Jeśli tego nie zrobimy lub nasze argumenty będą mało przekonujące, ZUS może nam ulgi nie przyznać. Pamiętajmy zatem, aby we wniosku wskazać przyczyny powstania zadłużenia, swoje możliwości płatnicze, a także ewentualne wymagane zobowiązania wobec innych wierzycieli (jeśli takie są, np. wobec banku czy urzędu skarbowego).

[srodtytul]Gdy jest zgoda, podpisujemy umowę[/srodtytul]

Odroczenie terminu płatności należności z tytułu składek oraz rozłożenie należności na raty następuje w formie umowy.

W przypadku odroczenia terminu płatności ZUS rozwiąże zawartą umowę z powodu niewywiązania się przez przedsiębiorcę z obowiązku uregulowania bieżących składek przez okres dłuższy niż 14 dni. Co to oznacza? Tyle, że odroczone należności staną się bezwzględnie wymagalne, i to z należnymi w związku z tym odsetkami, które płatnik będzie zobowiązany uregulować i – co chyba gorsze – sam je wyliczyć.

Gdy złożyliśmy wniosek o rozłożenie na raty zaległości i nie opłacimy dwóch kolejnych rat układu ratalnego albo opłacimy raty w wysokości niższej niż ustalona w umowie, a kwota zaległości przekroczy wartość dwóch kolejnych rat, albo nie wywiązujemy się z obowiązku opłacenia bieżących składek przez 14 dni, ZUS rozwiąże z nami umowę ratalną.

[ramka][b]Gdzie składamy wniosek[/b]

Wniosek o udzielenie ulgi należy złożyć w oddziale lub inspektoracie ZUS prowadzącym rozliczenia płatnika. Nie jest wymagana specjalna forma tego wniosku. Płatnik może skorzystać z wniosków opracowanych przez ZUS. Jeśli pisze go sam, powinien wskazać wnioskodawcę, jego NIP, adres oraz zakres żądania.

Do wniosku warto dołączyć dokumenty, mimo że ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych nie przewiduje takiego obowiązku. ZUS podejmuje bowiem decyzję o udzieleniu ulgi, uwzględniając m.in. możliwości płatnicze dłużnika. To, jakie dokumenty powinniśmy do wniosku dołączyć, zależy od rodzaju prowadzonej działalności, jej formy oraz ewidencji finansowej. [/ramka]