Sprawa dotyczyła przedsiębiorcy, który zatrudnionym na umowę o pracę oferuje program lojalnościowy (tzw. system kafeteryjny). Mogą oni korzystać z różnych pakietów usług, m.in. medycznego czy sportowego. Firma zawarła umowy z podmiotami zewnętrznymi, by zapewnić do nich dostęp. Zasady korzystania z poszczególnych pakietów zostały określone w regulaminie pracy.

Każdy pracownik zainteresowany skorzystaniem z tych benefitów zakłada indywidualny profil na specjalnej platformie, a pracodawca co miesiąc zasila go punktami, które później zatrudniony może wykorzystać na zakup określonych towarów lub usług, tym samym obniżając koszt ich nabycia.

Czytaj więcej

Oblicz, ile emerytury dostałbyś już w tym roku
Praca, Emerytury i renty
Oblicz, ile emerytury dostałbyś już w tym roku

W systemie pracownik może kupić m.in. kartę umożliwiającą mu korzystanie z różnych usług rekreacyjno-sportowych.

Finansowana jest w części przez pracodawcę z puli punktów przypisanych pracownikowi w systemie kafeteryjnym. W efekcie pokrywa on dużą część składki za korzystanie ze wspomnianej karty. To prowadzi do osiągnięcia przez pracownika korzyści w postaci uprawnienia do zakupu usług po cenach niższych niż detaliczne (które miałyby zastosowanie, gdyby pracodawca nie finansował części kwoty).

Reklama
Reklama

Wartość karty w części finansowanej przez pracodawcę pracownikom stanowi ich przychód z tytułu zatrudnienia w stosunku pracy. A zdaniem firmy jest on zwolniony ze składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn. DzU z 2022 r., poz. 449).

Zgodnie z tym przepisem podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na zakupie po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Przedsiębiorca, chcąc mieć pewność, że dobrze myśli, zwrócił się z wnioskiem do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o interpretację. Chciał wiedzieć, czy w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne powinno się uwzględniać korzyści materialne w postaci usług sportowych w części finansowanej przez pracodawcę, ale pochodzących z puli punktów oferowanych przez niego właśnie w systemie kafeteryjnym.

ZUS miał na ten temat inne zdanie niż firma.

Według niego opisane we wniosku korzyści w postaci usług to część systemu, który nie sprowadza się do prostego ich udostępniania po cenach niższych niż detaliczne. W istocie przedsiębiorca przekazuje pracownikowi określone środki pieniężne (w formie zasilenia konta na platformie).

W uzasadnieniu ZUS powołuje się także na wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie (z 19 lipca 2016 r., sygn. III AUa 1260/1555), z którego wynika, że we wskazanym przepisie rozporządzenia nie chodzi tylko o proste współfinansowanie przez pracownika i pracodawcę ceny zakupu określonych przedmiotów lub usług u podmiotów zewnętrznych, bez wpływu na samą wielkość ceny detalicznej. Kwestia sprowadza się bowiem do możliwości zakupu przez pracowników towarów produkowanych lub sprzedawanych przez samego pracodawcę (np. prądu czy gazu pracownikom spółek zajmujących się ich sprzedażą).

W efekcie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne powinno się uwzględniać korzyści materialne w postaci usług sportowych w części finansowanej przez pracodawcę z puli punktów oferowanych przez niego w systemie kafeteryjnym.

Decyzja ZUS nr DI/100000/43/88/2023