Kredytobiorcy, którzy mają roszczenia względem upadłego banku i chcą je zrealizować, muszą zgłosić swoje wierzytelności do postępowania upadłościowego.
Postępowanie upadłościowe jako postępowanie cywilne ma charakter rozpoznawczo-wykonawczy. Czyli jakby łączyło w sobie proces sądowy i postępowanie egzekucyjne. Postępowanie upadłościowe w tej jego części, w której dochodzi do rozpoznania wierzytelności, ma charakter uproszczony. Co za tym idzie – nie w pełni kontradyktoryjny w rozumieniu standardów procesu cywilnego. Postępowanie upadłościowe nie tworzy stanu powagi rzeczy osądzonej (tzw. res iudicata). Tak zwany element rozpoznawczy postępowania upadłościowego jest służebny wobec celu ogólnego postępowania upadłościowego, jakim jest zaspokojenie wierzycieli w pieniądzu, tzn. rozpoznanie wierzytelności nie jest celem samym w sobie. Zgłoszenie wierzytelności w postępowaniu upadłościowym ma charakter wyłączny, w tym znaczeniu, że rodzi przejściowy brak drogi sądowej do rozpoznania sprawy cywilnej przez sąd powszechny.