Zbliża się termin na złożenie deklaracji CIT-10Z

Polscy przedsiębiorcy coraz częściej współpracują z podmiotami zagranicznymi ?i przesyłają im za granicę płatności, co pociąga za sobą określone obowiązki wobec polskiego fiskusa.

Obowiązki sprawozdawcze

Nie wszyscy są świadomi, że w przypadku dokonywania niektórych płatności na rzecz zagranicznych kontrahentów, takich jak m.in. odsetki, należności za korzystanie z praw autorskich, know-how, licencje na oprogramowanie, wynagrodzenie za usługi niematerialne (prawne, księgowe, doradcze, itp.), stają się płatnikami podatku u źródła w Polsce. Płatnicy są zobowiązani nie tylko do obliczenia, pobrania i uiszczenia w terminie (tj. do siódmego dnia miesiąca następującego po miesiącu, ?w którym pobrano podatek) podatku do właściwego urzędu skarbowego. Ciążą na nich również obowiązki sprawozdawcze.

W sytuacji gdy płatnik dokonuje wypłat należności na rzecz podmiotów zagranicznych, będzie on dodatkowo zobowiązany sporządzić roczną deklarację CIT-10Z oraz informację IFT-2R (lub IFT-1/IFT-1R ?w przypadku płatności na rzecz osób fizycznych) zawierającą dane o dokonanych wypłatach i pobranym podatku.

Dla płatników, których rok podatkowy jest zgodny z rokiem podatkowym, terminy złożenia deklaracji są następujące:

- ?do 31 stycznia – złożenie deklaracji CIT-10Z

- ?do 31 marca – złożenie informacji IFT-2R

Zwolnienie z umowy międzynarodowej

Deklarację CIT-10Z składa się tylko w przypadku powstania faktycznego obowiązku zapłaty podatku u źródła. Jeżeli zatem przy wypłacie należności przez polskiego przedsiębiorcę na rzecz zagranicznego podmiotu zastosowanie znajdzie zwolnienie ?z podatku u źródła (np. w wyniku zastosowania stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania), to w takim przypadku płatnik nie będzie zobowiązany do wykazania takich płatności w przedmiotowej deklaracji.

Przykład

Polska spółka A płaci za usługi doradcze spółce B będącej niemieckim rezydentem podatkowym. Spółka A ?nie jest w takim przypadku zobowiązana do pobrania podatku u źródła, jeżeli udokumentuje rezydencję podatkową odbiorcy płatności certyfikatem rezydencji ?wydanym przez właściwe ?władze podatkowe. Tego ?rodzaju dochody podatników niemieckich nie podlegają bowiem podatkowi ?u źródła w świetle polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Warunkiem jej zastosowania przez płatnika (spółkę A) jest jednak posiadanie certyfikatu rezydencji zagranicznego podatnika.

Przy wypełnianiu deklaracji CIT-10Z należy zwrócić uwagę, że dokument ten ma charakter zbiorczy i nie wymaga wskazania poszczególnych podatników. Oznacza to, że płatnik zobowiązany jest do wykazania jedynie sumy wypłaconych kwot podlegających opodatkowaniu u źródła w Polsce i pobranego łącznie podatku w roku podatkowym, z rozbiciem na poszczególne miesiące.

Informacja IFT-2R

Informacja IFT-2R powinna być przesłana nie tylko do właściwego urzędu skarbowego, ale również do podatnika. Termin na jej złożenie upływa wraz z końcem trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat należności na rzecz podmiotu zagranicznego.

Jeżeli jednak zagraniczny kontrahent złoży pisemny wniosek o wydanie informacji IFT-2R, to polski płatnik jest zobowiązany w ciągu ?14 dni od dnia złożenia wniosku sporządzić i przesłać ten dokument podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu. Jednocześnie musi pamiętać o ponownym przesłaniu informacji IFT-2R do podatnika i właściwego urzędu skarbowego po upływie roku podatkowego.

Płatnicy powinni pamiętać, że informację IFT-2R należy sporządzać nie tylko w przypadku zaistnienia obowiązku pobrania podatku u źródła, ale również w sytuacji, gdy dana płatność podlega zwolnieniu z poboru tego podatku. Ponadto, w odróżnieniu od deklaracji CIT-10Z, informacje IFT-2R są wystawiane oddzielnie dla każdego podatnika.

Nieterminowe złożenie deklaracji CIT-10Z lub informacji IFT-2R bądź wskazanie w nich błędnych danych może skutkować odpowiedzialnością karno-skarbową.

Autor jest konsultantem w Zespole ?ds. Podatków Międzynarodowych PwC

Trzeba się postarać ?o certyfikat rezydencji

Weronika ?Missala, menedżer, doradca podatkowy, ?Zespół ds. Podatków Międzynarodowych PwC

W praktyce płatnicy często mają trudności ?z prawidłowym pobraniem podatku ?u źródła i dopełnieniem obowiązków sprawozdawczych. Podstawowym ?wyzwaniem jest kwalifikacja poszczególnych płatności do kategorii wymienionych ?w art. 21 ustawy o CIT oraz w umowach ?o unikaniu podwójnego opodatkowania. ?W rzeczywistości gospodarczej ?umowy oraz charakter nabywanych ?usług są coraz bardziej złożone ?i przepisy prawa za nimi nie nadążają. ?Nie zawsze jest tutaj pomocna ?często niejednolita praktyka organów podatkowych.

Kolejnym bardzo istotnym problemem praktycznym jest obowiązek posiadania certyfikatu rezydencji odbiorcy płatności w przypadku stosowania preferencyjnych stawek podatku u źródła (lub zwolnienia) wynikających ?z odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Należy przy tym zwrócić ?uwagę, że na chwilę obecną przepisy ?nie wskazują jak należy postępować ?w przypadku certyfikatu, który nie wskazuje konkretnego okresu ważności.