Tak orzekł WSA w Rzeszowie 10 lipca 2012 r. (I SA/Rz 395/12).
Wyjaśnił, że stawkę podatku właściwą dla dostawy towarów stosuje się również do przedpłaty, która poprzedza tę dostawę towarów. Spółka obejmuje towar procedurą uszlachetniania czynnego, a następnie tranzytu. Towar objęty procedurą zawieszającą zostaje sprzedany odbiorcy krajowemu, który dokonuje jego przerobu i sprzedaje go odbiorcy spoza UE.
W momencie przekazania towarów do odbiorcy krajowego spółka wystawia faktury ze stawką 0 proc., stosując art. 83 ust.1 pkt 25 ustawy o VAT. Odbiorca krajowy zobowiązał się do uiszczenia przedpłaty na rzecz spółki za przyszłą dostawę towaru. Spółka zadała pytanie: jaką stawką należy opodatkować otrzymaną przedpłatę z tytułu dostawy towaru przeznaczonego do uszlachetniania na terytorium Polski, a następnie do wywozu z terytorium UE? W jej ocenie, do otrzymanej przedpłaty należy zastosować zerową stawkę VAT. Minister finansów uznał to stanowisko za nieprawidłowe.
Stwierdził, że w sprawie nie spełniono przesłanek do zastosowania art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy o VAT. Przepis ten nie przewiduje zerowej stawki dla dostawy towaru na rzecz krajowego kontrahenta, który następnie sprzedaje towar podmiotowi z kraju trzeciego. Organ wskazał, że przedpłaty podlegają opodatkowaniu taką samą stawką podatku, jaka jest właściwa dla dostawy towarów, której dotyczą i którą poprzedzają.
Spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Sąd oddalił skargę. Wskazał, że w sprawie nie ma zastosowania przepis art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy o VAT. Zdaniem Sądu organ trafnie ocenił, że w sprawie nie zachodzą przesłanki określone w tym przepisie, w szczególności nie występuje dostawa towaru na rzecz podmiotu z kraju trzeciego.
Dostawa następuje na rzecz podmiotu krajowego, który następnie wykonuje dostawę na rzecz podmiotu z kraju trzeciego. W ocenie sądu przepis ten musi być interpretowany literalnie. Tym samym nie było podstaw do uznania dostawy za niepodlegającą VAT czy też będącą z tego podatku zwolnioną.
—Ewa Taszakowska współpracownica Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte
Anna Kubala doradca podatkowy, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Katowicach)
Anna Kubala, doradca podatkowy, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Katowicach)
Spółka w związku z dostawą towarów stosowała zerową stawkę, powołując się na art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy o VAT.
Przepis ten dotyczy dostawy towarów nabywanych przez podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, jeżeli towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetniania lub przetworzenia na terytorium Polski, a następnie do wywozu z UE, w przypadku gdy podatnik przekaże nabyty przez podmiot towar podatnikowi, który dokonuje przerobu, uszlachetniania lub przetworzenia. W przedstawionym stanie faktycznym nabywcą towaru nie był podmiot mający siedzibę, miejsce zamieszkania albo pobytu poza Polską, ale polski odbiorca.
W związku z tym zarówno organy podatkowe, jak również WSA zasadnie nie znalazły podstawy do zastosowania stawki zerowej w oparciu o powołany przez podatnika przepis. Fakt, że odbiorca krajowy dokonywał następnie dostawy towarów na rzecz podmiotu spoza UE (po jego kolejnym przerobie) nie ma w tym przypadku znaczenia. Zastosowanie zerowej stawki w oparciu o powyższy przepis miałoby miejsce w sytuacji, gdyby sprzedaż została dokonana na rzecz pomiotu z kraju trzeciego, ale towary zostałyby przekazane na rzecz innego podatnika do np. przerobu.
Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że dostawa dotyczy towarów objętych procedurą tranzytu. Stanowisko dotyczące opodatkowania towarów objętych procedurą zawieszającą nie jest jednolite. Zgodnie z jednym z poglądów należy wyróżnić dwie transakcje, tj. import towarów i dostawę, gdzie stawkę dla dostawy należy określić według przepisów krajowych. Według drugiego z nich dostawa towarów dokonana przed ich importem (dopuszczeniem towaru do obrotu) nie będzie podlegać opodatkowaniu. Jako uzasadnienie w takim przypadku powołuje się najczęściej fakt, że towary takie nie są przeznaczone do konsumpcji na terytorium UE.
Wskazuje się również, że opodatkowanie importu towarów i dostawy prowadzić może do podwójnego obciążenia podmiotu, który (np. w łańcuchu dostaw) rozlicza podatek od importu oraz otrzymuje fakturę z tytułu dostawy z naliczonym VAT, a nie ma pełnego prawa do odliczenia. Drugie stanowisko wyrażone zostało np. w wyroku WSA w Poznaniu z 29 września 2010 r. (I SA/ Po 452/10), wyroku WSA w Warszawie z 21 czerwca 2010 r. (III SA/Wa 24/10) oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 listopada 2009 r. (I FSK 300/09).
Mimo że w zakresie art. 83 ust. 1 pkt 25 stanowisko WSA jest zasadne, istnieją zatem argumenty za nieopodatkowaniem transakcji.
