Kredyt podatkowy – jak go ująć w zeznaniu PIT

Skorzystanie z tej ulgi uzależnione jest jednak od spełnienia kilku warunków, np. w okresie poprzedzającym rok korzystania ze zwolnienia przedsiębiorca musi osiągać przychód z działalności gospodarczej średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej równowartość co najmniej 1000 euro (według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok rozpoczęcia tej działalności). Poza tym od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności do 1 stycznia roku podatkowego, w którym rozpoczyna

korzystanie ze zwolnienia, podatnik musi być małym przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, a w okresie poprzedzającym rok korzystania ze zwolnienia zatrudniać, na podstawie umowy o pracę, w każdym miesiącu co najmniej pięć osób w przeliczeniu na pełne etaty.

Ulgę też łatwo stracić, a konsekwencją tego często jest konieczność zapłaty odsetek za zwłokę. Mimo to perspektywa otrzymania nieoprocentowanego kredytu od fiskusa niektórym wydaje się kusząca. Wtedy pojawia się pytanie, jak wykazać go w zeznaniu rocznym.

Nie na stawce liniowej

Z kredytu podatkowego może skorzystać podatnik, którego dochody w roku korzystania ze zwolnienia podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT, czyli według skali. Wynika to z art. 44 ust. 7c pkt 5 ustawy o PIT.

Z tego rozwiązania nie może zatem skorzystać przedsiębiorca, którego dochody z działalności gospodarczej w roku korzystania z „otrzymanego” kredytu podatkowego podlegałyby opodatkowaniu stawką liniową na podstawie art. 30c ustawy o PIT. Warto jednak wiedzieć, że w latach, w których następuje „spłata” kredytu podatkowego, opłacanie podatku liniowego jest możliwe i nie powoduje obowiązku wcześniejszej zapłaty podatku.

Ulgę łatwo stracić

Podatnicy tracą prawo do zwolnienia, jeżeli odpowiednio w roku lub za rok korzystania ze zwolnienia albo w pięciu następnych latach podatkowych:

- zlikwidowali działalność gospodarczą albo została ogłoszona ich upadłość obejmująca likwidację majątku lub upadłość obejmująca likwidację majątku spółki, której są wspólnikami, lub

- osiągnęli przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej równowartość

w złotych kwoty niższej niż 1000 euro, przeliczonej według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roku poprzedniego, lub

- w którymkolwiek z miesięcy w tych latach zmniejszą przeciętne miesięczne zatrudnienie na podstawie umowy o pracę o więcej niż 10 proc. w stosunku do najwyższego przeciętnego miesięcznego zatrudnienia w roku poprzedzającym rok podatkowy, lub

- mają zaległości z tytułu podatków stanowiących dochód budżetu państwa, ceł oraz składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; określenie lub wymierzenie w innej formie – w wyniku postępowania prowadzonego przez właściwy organ – zaległości z wymienionych tytułów nie pozbawia podatnika prawa do skorzystania ze zwolnienia, jeżeli zaległość ta wraz z odsetkami za zwłokę zostanie uregulowana w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej.

- W drugiej połowie 2009 r. rozpocząłem prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych. W styczniu 2011 r., chcąc skorzystać z rocznego zwolnienia w opłacaniu zaliczek na podatek dochodowy (tzw. kredytu podatkowego), złożyłem w swoim urzędzie skarbowym pisemne oświadczenie o korzystaniu z tego zwolnienia. W jaki sposób powinienem rozliczyć kredyt podatkowy w PIT-36 za 2011 r. i kolejne lata (proszę o przykład rachunkowy)?

– pyta czytelnik.

Roczne zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od dochodu z działalności gospodarczej (tzw. kredyt podatkowy) uregulowane jest w art. 44 ust. 7a – 7k ustawy o PIT. Prawo do skorzystania z rocznego zwolnienia w płaceniu podatku dochodowego przysługuje podatnikom, którzy po raz pierwszy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej i w pierwszym okresie działalności skorzystają z tego prawa.

Rok podatkowy, w którym można skorzystać ze zwolnienia w opłacaniu podatku dochodowego, jest ściśle określony przez art. 44 ust. 7a ustawy o PIT. Podatnik może skorzystać z omawianego zwolnienia w roku podatkowym następującym:

- bezpośrednio po roku, w którym rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej – jeżeli w roku jej rozpoczęcia działalność ta była prowadzona co najmniej przez pełnych 10 miesięcy, albo

- dwa lata po roku, w którym rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej – jeżeli w roku rozpoczęcia działalności była ona prowadzona przez okres krótszy niż pełnych 10 miesięcy.

Gdzie wykazać

Roczne zwolnienie z obowiązku płacenia podatku dochodowego nie zwalnia podatnika z obowiązku złożenia PIT-36 za rok objęty zwolnieniem. W roku skorzystania z kredytu podatkowego podatnik wykazuje dochód z działalności gospodarczej w:

- zeznaniu PIT-36,

- załączniku PIT/B

- w załączniku PIT/Z – jako zwolniony z obowiązku zapłaty podatku.

Dochodu tego nie łączy się z dochodami z innych źródeł (np. z dochodem ze stosunku pracy).

Pięć lat na spłatę

Następnie podatnik w ciągu kolejnych pięciu lat podatkowych – następujących po roku, w którym skorzystał ze zwolnienia – dolicza w zeznaniu rocznym PIT-36 (oraz załączniku PIT/Z) po 20 proc. dochodu uzyskanego w roku objętym zwolnieniem z obowiązku zapłaty podatku.

W tym czasie „spłata” zaciągniętego kredytu podatkowego oraz bieżące rozliczenie dochodu (straty) z działalności gospodarczej wymagają od podatnika składania:

- zeznania podatkowego PIT-36,

- załącznika PIT/B,

- załącznika PIT/Z.

Przykład

Podatnik w 2011 r. skorzystał ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku dochodowego na podstawie art. 44 ust. 7a – 7k ustawy o PIT.

Do 31 stycznia 2011 r. powiadomił o tym swój urząd skarbowy, składając w tym celu pisemne oświadczenie o korzystaniu ze zwolnienia.

Załóżmy, że w 2011 r. podatnik uzyskał z działalności gospodarczej 130 tys. zł przychodu i poniósł 100 tys. zł kosztów jego uzyskania. Uzyskał więc 30 tys. zł dochodu. Kwoty te musi wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36 wraz z załącznikami PIT/B oraz PIT/Z. Nie zapłaci jednak od nich podatku (nie musiał też wpłacać zaliczek).

W kolejnych latach rozliczenia będą wyglądały następująco. Załóżmy, że w 2012 r. podatnik uzyska 150 tys. zł przychodu, a koszty wyniosą 100 tys. zł. Dochód to 50 tys. zł. Przyjmijmy, że zgodnie z księgą przychodów i rozchodów podatnik wpłaci 9 tys. zł zaliczki.

Kwoty te (przychód, koszty uzyskania przychodów oraz dochód) podatnik wykaże w załączniku PIT/B do zeznania podatkowego PIT-36 za 2012 r. W załączniku PIT/Z do zeznania PIT-36 za 2012 r. wykaże 20 proc. dochodu objętego w 2011 r. zwolnieniem, czyli 6 tys. zł. Kwotę tę zsumuje w PIT/Z z dochodem uzyskanym w 2012 r. W konsekwencji wykaże 150 tys. przychodów, 50 tys. zł kosztów, 56 tys. zł dochodu i 9 tys. zł zaliczki. Kwoty te (przychód, koszty uzyskania przychodów oraz dochód) ostatecznie należy wpisać w części C.3. załącznika PIT/Z, przenieść do zeznania podatkowego PIT-36 za 2012 r. i obliczyć należny podatek.