Tak stwierdziła Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 24 lutego 2011 (ILPP/2443-1937/10-2/SJ).
Spółka sprzedaje wyroby będące komponentami do produkcji u jej odbiorców. Dostawy realizowane są na podstawie miesięcznego harmonogramu sporządzonego przez odbiorcę i przyjętego przez spółkę, na bieżąco modyfikowanego w miarę pojawiających się potrzeb. Odbywają się wielokrotnie w ciągu doby, ze względu na czterobrygadowy system pracy i stosowaną strategię zarządzania zapasami („just in time”).
Spółka uważa, że realizowana przez nią sprzedaż ma charakter ciągły, gdyż podstawową cechą jest stałość, powtarzalność i częstotliwość. W związku z tym, zgodnie z rozporządzeniem ministra finansów, wystawia jedną fakturę w miesiącu, która obejmuje wszystkie dostawy zrealizowane w danym miesiącu. Pytała, czy postępuje prawidłowo.
Izba stwierdziła, że tak. Zauważyła, że skoro sprzedaż ciągła nie została zdefiniowana w przepisach podatkowych, to należy ją rozpatrywać w świetle przepisów prawa cywilnego, odnosząc do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym.
W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się czynności, które można by zakwalifikować jako samodzielne świadczenie. Jednocześnie izba wskazała na obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż w danym miesiącu nie później niż siódmego dnia miesiąca kolejnego.
Autor jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową PwC
Komentuje Łukasz Dębkowski starszy konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC:
Często się zdarza, że kontrahenci rozliczają się okresowo, np. raz na miesiąc lub kwartał, za dostarczone w tym okresie towary lub wykonane usługi. Wówczas wynagrodzenie dostawcy (usługodawcy) należne jest dopiero po zakończeniu tego okresu, nie np. po każdorazowej dostawie partii towaru. Tego rodzaju transakcje określa się w mianem „świadczeń ciągłych”.
Problemem w tym wypadku jest określenie momentu, w którym dostawca (usługodawca) powinien wystawić fakturę i ująć transakcję w deklaracji VAT.
Mając na uwadze, że faktura jest tradycyjnie dokumentem, za pomocą którego wzywa się do zapłaty, logiczne jest jej wystawienie dopiero wówczas, gdy taka zapłata jest należna, czyli, w przypadku świadczeń ciągłych, dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Wtedy też taka transakcja powinna być ujęta w deklaracji VAT.
Okazuje się jednak, że takiego zdroworozsądkowego podejścia nie akceptują organy podatkowe, ograniczając możliwość fakturowania za okresy rozliczeniowe tylko do specyficznych transakcji.
Z ich interpretacji wynika, że sprzedaż ciągła to świadczenie polegające na stałym, ciągłym i powtarzalnym zachowaniu, w przypadku którego trudno jest wyodrębnić pojedyncze świadczenie. Zdaniem organów sprzedażą ciągłą jest zatem najem czy dostawa takich towarów jak energia elektryczna.
W komentowanej interpretacji organ podatkowy zgodził się również uznać sprzedaż innych towarów za mającą charakter ciągły, uzasadniając to jednak tym, że dostawy były realizowane nieustannie na podstawie umowy długookresowej.
Z taką praktyką organów podatkowych nie sposób się zgodzić. Dokonując wykładni ustawy o VAT, nie można bowiem pomijać brzmienia dyrektywy 2006/112/WE. Zgodnie z jej art. 64 (uwzględniając brzmienie przepisu również w innych wersjach językowych) ciągłe dostawy towarów lub świadczenie usług uznaje się za zakończone dopiero z końcem okresu, za który dokonywana jest płatność.
Zatem o momencie zakończenia świadczenia ciągłego (który determinuje obowiązek podatkowy i obowiązek wystawienia faktury) nie decyduje jego natura (ciągłość, bezustanność itp.), lecz ustalenia umowne pomiędzy stronami co do sposobu i terminów zapłaty.
Poprawności tej interpretacji dowodzi m.in. to, że od 1 stycznia 2013 wejdą w życie przepisy dyrektywy (które powinny być wdrożone do ustawy o VAT) dotyczące obowiązku podatkowego w dostawach wewnątrzwspólnotowych realizowanych w sposób ciągły, które w żaden sposób nie wskazują, aby miały zastosowanie tylko wówczas, gdy takie dostawy były realizowane w sposób stały, ciągły i nieustanny, jak tego chcą obecnie organy podatkowe.
Czytaj też:
Zobacz:
» VAT » Moment powstania obowiązku podatkowego
» VAT » Faktury VAT
