Zakup w USA, VAT do zapłaty w Polsce

[b]- Firma importuje towary (ubrania) z USA. Kontrahent amerykański wystawia jej fakturę z tytułu dostawy towarów. Trafiają one do portu w Niemczech, gdzie przedstawiciel podatkowy firmy dokonuje w jej imieniu odprawy celnej na terytorium Unii Europejskiej.

Towary są następnie przemieszczane do Polski. Polska firma otrzymuje od przedstawiciela podatkowego dokument odprawy celnej i jest obciążana m.in. kosztami transportu towarów zarówno na trasie USA – Niemcy, jak i na trasie Niemcy – Polska, organizowanego przez przedstawiciela podatkowego. Jak rozliczyć w Polsce VAT od tej transakcji?[/b] – pyta czytelnik

Przywóz towarów z USA do Niemiec nie jest importem w rozumieniu [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Ustawy/2004/DU2004Nr%2054poz%20535a.asp ]ustawy o VAT[/link]. Przez import bowiem, zgodnie z art. 2 pkt 7 tej ustawy, rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju (Polski).

[srodtytul]Wewnątrzwspólnotowe nabycie[/srodtytul]

Sprowadzenie towaru z Niemiec do Polski jest natomiast wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów (WNT). Rozumie się przez takie również „przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika” (art. 11 ust. 1 ustawy o VAT).

To, że w opisywanej sytuacji wystąpi WNT i to mimo że polska firma nie jest zarejestrowana w Niemczech jako podatnik tamtejszego podatku od wartości dodanej, tylko działa przez przedstawiciela podatkowego, potwierdzają też [b]interpretacje izb skarbowych w Warszawie z 29 marca 2010 r. (IPPP3/443-16/10-2/KT) i w Katowicach z 9 marca 2009 r. (IBPP2/443-1166/08/RSz).[/b]

W tym pierwszym piśmie czytamy: „O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot.

Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów. Jeżeli towary zostały zaimportowane przez wnioskodawcę w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej) i mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika podatku od towarów i usług na terytorium kraju, przemieszczenie tych towarów z Niemiec (lub Holandii) do Polski stanowi, w myśl cyt. wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów”.

[srodtytul]Moment rozliczenia[/srodtytul]

Obowiązek podatkowy z tytułu WNT powstaje co do zasady 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT. Gdy jednak przed tym terminem podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek ten powstaje z chwilą jej wystawienia (art. 20 ust. 5 i 6 ustawy o VAT).

W opisanej przez czytelnika sytuacji nie występuje faktura wystawiona przez podatnika podatku od wartości dodanej (fakturę zakupu polska firma otrzymuje od swojego dostawcy z USA), obowiązek podatkowy powstaje więc na ogólnych zasadach.

Jak wyjaśniła [b]Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 9 kwietnia 2010 r. (IPPP3/443-1259/09-6/KT)[/b]: „Obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, tj. 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru do Polski. Oznacza to, że – jeżeli dostawa maszyny do Polski nastąpiła w grudniu 2009 r. – spółka powinna wykazać tę transakcję w deklaracji VAT-7 składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, tj. za styczeń 2010 r.”.

[srodtytul]Podstawa opodatkowania[/srodtytul]

Z art. 31 ust. 5 ustawy o VAT wynika, że w przypadku WNT, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia (tzn. kiedy podatnik towar wyprodukował bądź wytworzył we własnym zakresie), koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z ust. 2 podstawa opodatkowania obejmuje:

- podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku,

- wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego WNT.

Dostawcą towarów jest kontrahent z USA, natomiast przedstawiciel podatkowy obciąża polską firmę m.in. kosztami transportu towarów zarówno na trasie USA – Niemcy, jak i na trasie Niemcy – Polska. Zatem koszty transportu nie są pobierane przez dostawcę towarów, lecz przez przedstawiciela podatkowego, a w konsekwencji nie mogą być włączone do podstawy opodatkowania WNT na podstawie art. 31 ust. 5 w związku z ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Dodajmy, że do przeliczenia kwot wykazanych w walutach obcych na złote należy zastosować wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski bieżący kurs średni waluty obcej na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego w WNT. Tak wynika z art. 31a ust. 1 ustawy o VAT.

[srodtytul]Faktura wewnętrzna i informacja [/srodtytul]

Na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT polska firma powinna wystawić fakturę wewnętrzną dokumentującą WNT. W opisywanej sytuacji dostawcą i nabywcą towarów jest ten sam podmiot.

Jak czytamy w przywoływanej już [b]interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 9 marca 2009 r.[/b], „przepisy nie narzucają (...) obowiązku podawania numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta na fakturze wewnętrznej dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, jednakże w sytuacji gdy wnioskodawca zdecyduje się na umieszczenie ww. numeru, w przedmiotowej sytuacji winien to być numer przedstawiciela podatkowego, który w imieniu wnioskodawcy dokonuje rozliczenia importu”.

Z tytułu WNT na polskiej firmie ciąży też obowiązek sporządzenia zbiorczej informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ustawy o VAT. Jednym z elementów, które się w niej wykazuje, jest „właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów”.

Według katowickiej Izby Skarbowej i w tym wypadku – ze względu na tożsamość dostawcy i nabywcy – jako numer kontrahenta należy wykazać numer osoby reprezentującej podatnika w innym kraju UE.

[ramka][b]Czytaj też:[/b]

* [link=http://www.rp.pl/artykul/56107,256767_Dostawa-w-Unii--ale-polski-podatnik-nie-placi-VAT.html]Dostawa w Unii, ale polski podatnik nie płaci VAT[/link]

* [link=http://www.rp.pl/artykul/84538,245384_Jak-opodatkowac-nabycie-towaru-w-innym-kraju-UE--ale-od-osoby-z-kraju-trzeciego-.html]Jak opodatkować nabycie towaru w innym kraju UE, ale od osoby z kraju trzeciego? [/link]

* [link=http://www.rp.pl/artykul/56123,60324_Sprzedal-Austriak--towar-przyjechal-z-Bialorusi.html]Sprzedał Austriak, towar przyjechał z Białorusi[/link]

* [link=http://www.rp.pl/artykul/56144,56765_Kiedy-VAT-od-dostawy-w-Polsce-placi-nabywca--a-nie-dostawca.html]Kiedy VAT od dostawy w Polsce płaci nabywca, a nie dostawca[/link]

[b]Więcej w serwisach » [link=http://www.rp.pl/temat/56121.html]Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów[/link] oraz » [link=http://www.rp.pl/temat/56122.html]Import[/link][/b][/ramka]