[b]Tak uznała Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 23 marca 2010 r. (IPPP3/443-77/10-2/LK).[/b]
Bank kupuje od kontrahenta z siedzibą w innym kraju UE usługi systemu MasterCard, wspomagającego wykonywanie operacji finansowych przez klientów banku. Umożliwia on klientom korzystanie z określonych usług za pomocą kart płatniczych. Klienci, używając kart, dysponują środkami pieniężnymi w ramach przyznanych im limitów.
We wniosku o interpretację podatkową bank pytał, czy miejscem świadczenia i opodatkowania VAT tych usług jest Polska (kraj siedziby nabywcy) oraz czy z tytułu ich nabycia bank jest zobligowany do rozliczenia podatku, skoro usługi przez niego świadczone korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17D1F175CBC1000681743E9D550EDE8C?n=1&id=172827&wid=337454]ustawy o VAT[/link].
Zdaniem banku jest to import usług, wobec czego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT bank jako odbiorca jest zobowiązany do rozliczenia podatku. Jednak świadczone usługi finansowe korzystają ze zwolnienia, więc w takiej sytuacji na banku nie będzie ciążył obowiązek podatkowy.
Izba zgodziła się z tym stanowiskiem. Potwierdziła, że [b]zakup tych usług finansowych od podmiotu zagranicznego jest ich importem podlegającym VAT w Polsce. Bowiem gdy nabywcą usługi finansowej jest podatnik mający siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce, usługa ta podlega opodatkowaniu w Polsce, a obowiązanym do jej rozliczenia jest usługobiorca.
Jednak nabywane usługi zakwalifikować należy do kategorii usług pośrednictwa finansowego, które na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT korzystają ze zwolnienia z opodatkowania.[/b]
[i]Autor jest konsultantem w Zespole Zarządzania Wiedzą Podatkową PricewaterhouseCoopers[/i]
[ramka][b]Komentuje Katarzyna Antoniak, konsultantka w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers:[/b]
Niektóre transakcje zawierane między podatnikami z różnych państw członkowskich są opodatkowane przez nabywców towarów lub usług. Celem takiego rozwiązania jest uproszczenie rozliczenia VAT dzięki tzw. mechanizmowi samonaliczenia podatku przez nabywcę, dla którego co do zasady kwota podatku jest jednocześnie VAT należnym i naliczonym.
Regulacje te istotne są nie tylko dla odbiorców, ale również dla zagranicznych dostawców towarów lub usług. Nie mają oni bowiem obowiązku rejestrowania się jako podatnicy VAT w kraju będącym miejscem świadczenia (i opodatkowania) konkretnej czynności.
Warszawska izba skarbowa potwierdziła, że usługa pośrednictwa finansowego powinna być opodatkowana w kraju siedziby odbiorcy. Stanowisko to zostało poparte wykładnią przepisów o VAT obowiązujących do końca 2009 r. Zgodnie z art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o VAT miejscem świadczenia dla wąskiego katalogu usług, w tym usług finansowych, jest kraj, w którym nabywca usługi posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego świadczona jest ta usługa.
W stanie prawnym obowiązującym do końca 2009 r. przepis ten był wyjątkiem od zasady ogólnej normującej miejsce świadczenia usług. Na skutek nowelizacji ustawy o VAT obowiązującej od 1 stycznia 2010 r. katalog usług podlegających mechanizmowi samonaliczenia podatku znacznie rozszerzono.
Gdy zgodnie z polskim prawem usługa podlega opodatkowaniu w kraju nabywcy (miejscem jej świadczenia jest kraj nabywcy), a od 1 stycznia 2010 r. dotyczy to większości usług, polski podatnik (usługobiorca) rozlicza VAT w ramach importu usług. Przy czym do samonaliczenia VAT na fakturze wewnętrznej stosuje się stawki VAT właściwe dla danej czynności w Polsce. Zatem w przypadku usług, które na podstawie przepisów ustawy o VAT objęte są zwolnieniem, kwota podatku należnego i naliczonego wyniesie 0 zł.[/ramka]
