Do uznania, że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa (WDT), nie wystarczy natomiast posiadanie przez podatnika jedynie egzemplarza faktury VAT bez dodatkowych dokumentów bądź stosownych adnotacji.
[b]Tak wynika z orzeczenia WSA w Bydgoszczy z 12 stycznia 2009 r. (I SA/Bd 678/08).[/b]
Organy podatkowe zakwestionowały wykazaną przez spółkę kwotę nadwyżki VAT naliczonego nad należnym. Przyjęły bowiem, że błędnie wykazała WDT opodatkowaną zerową stawką, podczas gdy przedłożone przez nią dokumenty nie potwierdzają, że towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego. Powołały się na art. 42 ustawy o VAT z 2004 r. Wskazały, że niezbędne dla zastosowania zerowej stawki do WDT jest spełnienie określonych w tym przepisie warunków i przedstawienie stosownych dowodów. Tymczasem spółka nie dysponuje wszystkimi dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 3 ustawy, a inne posiadane przez nią dokumenty nie dowodzą, że towary rzeczywiście zostały wywiezione z kraju.
WSA uchylił tę decyzję. Zdaniem sądu przy braku dowodów można poszukiwać w treści faktur elementów, które potwierdzają WDT. Mogą to być podpisy bądź pieczątki kontrahenta, dodatkowe adnotacje wskazujące miejsce przeznaczenia towaru czy potwierdzenia przelewów bankowych załączone do faktur. W ocenie sądu gdy faktury zawierają adnotacje obejmujące elementy specyfikacji ładunku, nie ma potrzeby tworzenia osobnej specyfikacji. Sąd podkreślił natomiast, że gdy faktury VAT nie wskazują na wywóz towarów z Polski, a brakuje innych dokumentów, które by to potwierdzały, nie ma podstaw do przyjęcia, że faktury te są wystarczające dla uznania, że doszło do WDT.
[ramka][b]Komentuje Bartosz Barański, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)[/b]
Kwestia warunków stosowania zerowej stawki VAT przy WDT sprawia problem wielu podatnikom. Odnosząc się do warunku posiadania przez podatników stosownej dokumentacji, WSA podkreślił, że do oceny, czy jest on spełniony, nie można podchodzić w sposób formalistyczny. Wystarczającym dokumentem może być faktura VAT, opatrzona stosownymi wzmiankami nabywcy o dostarczeniu towaru, czy potwierdzenie zapłaty przez nabywcę.
Stanowisko to należy w pełni podzielić. Stosowanie zerowej stawki VAT jest – zgodnie z art. 113 dyrektywy 112/2006/WE – regułą, a nie wyjątkiem. Potwierdzają to liczne orzeczenia sądów administracyjnych (m.in. [b]wyrok WSA w Warszawie z 11 kwietnia 2008r., III SA/Wa 155/08[/b]). Wykładnia przepisów określających przesłanki stosowania zerowej stawki powinna być więc rozszerzająca, a wszelkie wątpliwości – interpretowane na korzyść podatnika.
W szczególności za potwierdzenie WDT uznać należy te formy potwierdzenia otrzymania towaru przez nabywcę umieszczone na fakturze VAT, na które wskazał WSA.
Nie można również odmawiać podatnikowi prawa do zastosowania zerowej stawki w wypadku, gdy nie posiada on wszystkich dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT z 2004 r.
Dokumenty te bowiem mają potwierdzać łącznie, że nastąpiło WDT. Zatem gdy dwa bądź nawet jeden z nich potwierdza taką dostawę, uznać należy, że podatnik ma prawo zastosować zerową stawkę VAT.
Nie wchodzi to w grę, na co wskazał WSA, w sytuacji gdy podatnik ma jedynie faktury VAT. Wówczas uzasadniona jest wątpliwość, czy rzeczywiście nastąpił wywóz towarów z Polski do innego państwa UE, czyli WDT.[/ramka]
[i]Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]
