Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) przesądził kolejny spór o VAT związany z wydatkami dla dobra wspólnot lokalnych. I przegrał go fiskus.
Konkretnie chodziło o inwestycję w rozwój transportu kolejowego. A wątpliwości co do rozliczenia związanego z nią VAT miała kolej metropolitalna. We wniosku o interpretację wyjaśniła, że jest spółką województwa. W latach 2010–2015 przy wsparciu środków UE wprowadziła w życie projekt rewitalizacji kolei. Tłumaczyła, że zajmuje się budową infrastruktury kolejowej i jako zarządca głównie czerpie zyski z jej udostępniania. Infrastruktura kolejowa służy do działalności opodatkowanej.
Spółka wyjaśniła, że przy trzech przystankach wybudowanych w ramach projektu zamierza nieodpłatnie przekazać związane z nimi nakłady na rzecz kolei państwowych, bo powstały one na jej gruntach. Podkreślała jednak, że te jej wydatki na cudzy majątek miały sens, bo podniosą atrakcyjność jej własnej infrastruktury. Linie będą kompatybilne i wygodniejsze dla pasażerów.
Od fiskusa chciała potwierdzenia, że nieodpłatne przekazanie nakładów nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT, a ona nie będzie przez to zmuszona do skorygowania odliczonego podatku.
Inaczej sprawę widział fiskus. Zauważył, że niezbędnym warunkiem prawa do odliczenia jest istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi. Tymczasem jego zdaniem spółka, nabywając towary i usługi związane z budową przystanków, już planowała nakłady nieodpłatnie przenieść, czyli wykorzystać je do czynności, które co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. A skoro tak, to od początku nie służyło jej prawo do odliczenia. I owszem, zdaniem fiskusa samo nieodpłatne przekazanie nakładów nie będzie opodatkowane VAT, ale właśnie ze względu na brak prawa do odliczenia w ogóle.
Spółka zaskarżyła interpretację, ale co do meritum Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zgodził się z fiskusem. Rację przyznał jej dopiero NSA.
Odnosząc się do istoty sprawy, podkreślił, że chodzi w niej o świadczenie usług, czyli art. 8 ustawy o VAT. Fiskus i WSA uznały, że nieodpłatne przekazanie nakładów nie podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, bo spółce miało nie przysługiwać prawo do odliczenia od nabycia towarów i usług dla budowy przystanków. A to zdaniem NSA był logiczny błąd, bo jak tłumaczył sędzia sprawozdawca Dominik Mączyński, w spornej sprawie najpierw trzeba było ustalić, czy istnieje czynność podlegająca opodatkowaniu, a potem ewentualnie rozważać kwestię prawa do odliczenia.
Sąd podkreślił, że z wniosku wynika, iż wydatki na nakłady miały związek z działalnością opodatkowaną. Tym potwierdził, że nieodpłatne ich przekazanie nie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu. I uznał, że spółka miała prawo do odliczenia VAT od wydatków na budowę przystanków, a po nieodpłatnym ich przekazaniu nie musiała go korygować.
Wyrok jest prawomocny.
Sygnatura akt: I FSK 680/22.
