Sezonowość działalności gospodarczej często skłania przedsiębiorców prowadzących tego typu aktywność do podejmowania działań o charakterze inwestycyjnym ściśle związanych z konkretnym sezonem. Tak się zdarza w przypadku firm prowadzących działalność na rynku usług turystycznych, sportowych lub rekreacyjnych, które – nabywając składniki majątku często o znacznej wartości – przewidują ich wykorzystywanie wyłącznie w jednym okresie prowadzenia działalności gospodarczej, z góry zakładając ich zbycie po zakończeniu sezonu. Przykładem mogą być szkoły żeglarskie czy windsurfingowe, które zabiegając o klientów, konkurują jakością świadczonych usług i nowoczesnością posiadanego sprzętu i dlatego decydują się przed sezonem wakacyjnym na zakup nowych zestawów sprzętu pływającego o wartości przekraczającej 3500 zł. Jednocześnie firmy takie zakładają, że niezwłocznie po zakończeniu okresu wakacyjnego sprzęt ten zostanie sprzedany. W takim przypadku pojawia się zazwyczaj pytanie o to, czy takie rzeczowe składniki majątku są środkami trwałymi, a w konsekwencji o to, czy przedsiębiorca ma prawo do jednorazowego zaliczenia poniesionych wydatków na nabycie tego typu składników majątku w ciężar kosztów uzyskania przychodów.