Takie jest najnowsze stanowisko fiskusa w tej sprawie. Wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Łodzi z 7 maja 2012 r. (IPTP-B1/415-132/12-2/ASZ).

Pytanie zadała osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Płaci ona podatek dochodowy według stawki liniowej. Świadczy usługi transportowe na terenie Unii Europejskiej. Jest zarejestrowana jako podatnik VAT tylko w Polsce. W związku z działalnością wnioskodawca otrzymuje faktury za  zakup paliwa oraz paragony dokumentujące opłaty za przejazdy autostradami. Do kosztów uzyskania przychodów zalicza kwotę brutto (wraz z zawartym w niej zagranicznym VAT). Gdy uzyskuje zwrot zagranicznego VAT, ujmuje go jako przychód (w miesiącu otrzymania).

Izba potwierdziła, że wnioskodawca postępuje prawidłowo. Z art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT wynika ogólna zasada, że podatku od towarów i usług nie uważa się za koszt uzyskania przychodów. Przepis ten przewiduje kilka wyjątków, np. kosztem podatkowym jest VAT naliczony:

- jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Jeśli jednak analizujemy podatek zawarty w zagranicznych zakupach, to ani ta reguła, ani wyjątki od niej nie mają zastosowania. To dlatego, że zagraniczny VAT w rozumieniu polskich przepisów nie jest podatkiem od towarów i usług. Wynika to z art. 2 pkt 11 ustawy o VAT, który definiuje podatek od wartości dodanej. Jest nim właśnie VAT nakładany w innych krajach UE. Trzeba go więc odróżniać od podatku od towarów i usług (polskiego VAT).

Dlatego kosztem uzyskania przychodu są kwoty brutto. Nie zmienia tego późniejszy zwrot zagranicznego podatku od wartości dodanej. Tak wynika również z orzecznictwa.

Sąd po stronie podatników

W wyroku z 27 września 2011 r. (I SA/Gd 571/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku rozpatrywał sprawę spółki z o.o., która kupowała paliwo w innych krajach UE. Wskazał, że w związku z tym zakupem nie uzyskuje ona uprawnienia odliczenia podatku naliczonego na warunkach wynikających z ustawy o VAT.

Nie ma zatem podstaw do uznania, że spółka nie odliczyła podatku w warunkach przysługiwania jej tego odliczenia. Orzeczenie to jest prawomocne. Początkowo izba skarbowa wniosła od niego skargę kasacyjną, ale następnie ją wycofała. Może to świadczyć, że organy podatkowe nie będą już kwestionować możliwości zaliczania do kosztów podatkowych kwot brutto wynikających z zagranicznych faktur.

Prawdopodobnie zamiast tego przyjmą teraz stanowisko, że zwrócony zagraniczny VAT jest przychodem firmy. Dla podatników to lepsze rozwiązanie, łatwiejsze do zastosowania w praktyce.

Pozostaje jeszcze pytanie, z którego przepisu wynika obowiązek wykazywania zwróconego VAT jako przychodu. Wnioskodawca go nie zadał, więc izba nie zajmowała się tym problemem.

Podstawą prawdopodobnie będzie art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o PIT. Mówi on, że do przychodów z działalności nie zalicza się „zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów”. Na tej podstawie można wnioskować, że zwrot wydatków zaliczonych do kosztów podatkowych jest przychodem.