Tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 30 stycznia 2008 r. (I SA/Bk 569/07).
Spółka wystąpiła do naczelnika podlaskiego urzędu skarbowego z wnioskiem o interpretację. Pytanie dotyczyło warunków zastosowania stawki 0 proc. w eksporcie towarów, a konkretnie formy potwierdzenia ich wywozu poza terytorium Wspólnoty. Spółka argumentowała, że art. 41 ustawy o VAT nie precyzuje, jaki dokument jest wymagany dla potwierdzenia wywozu towaru. Jej zdaniem w razie zgubienia oryginału dokumentu SAD3 podstawą zastosowania stawki 0 proc. może być jego kserokopia.
Urząd skarbowy uznał, że jest to możliwe w przypadku eksportu pośredniego (kiedy wywóz dokonywany jest przez odbiorcę). Jednak w przypadku eksportu bezpośredniego, gdy wywóz dokonywany jest przez dostawcę, dokumentem uprawniającym do zastosowania stawki 0 proc. jest oryginał SAD3. W razie jego zagubienia wywóz towaru powinien zostać potwierdzony zaświadczeniem organu celnego o jego dokonaniu.
Izba skarbowa podzieliła stanowisko urzędu. Jej zdaniem, mimo że przepisy nie precyzują formy dokumentu potwierdzającego wywóz, powinien to być dokument SAD3 lub w wypadku jego zaginięcia zaświadczenie, w którym organ celny potwierdzi dokonanie wywozu. Dokumentem takim nie jest natomiast kserokopia.
W skardze do WSA spółka zarzuciła naruszenie art. 41 ust. 4 i 6 ustawy o VAT oraz przepisów postępowania. Twierdziła, że organy celne odmówiły jej wydania zaświadczenia, wskazały jedynie na możliwość przyłożenia pieczęci na kserokopii dokumentu SAD3.
Sąd oddalił skargę. Uznał, że dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty jest oryginalny dokument SAD3 lub inne zaświadczenie organów celnych. Przepisy nie rozstrzygają formy zaświadczenia, może nim być kopia dokumentu uwierzytelniona przez organ celny przez przystawienie na niej pieczęci. Podstawą dla zastosowania stawki 0 proc. w eksporcie bezpośrednim nie może być natomiast kserokopia dokumentu, która nie jest potwierdzona za zgodność. Sąd podzielił pogląd organów podatkowych, które twierdziły, że kserokopia może być potwierdzeniem wywozu tylko w przypadku eksportu pośredniego.
