Standardowo i powszechnie umowę o pracę zawiera się na piśmie, co wynika z art. 29 § 2 kodeksu pracy. Nie jest to jednak jedyna dopuszczalna forma. Potwierdzeniem tego jest przywołany przepis, który nie przewiduje sankcji nieważności z tytułu niezachowania pisemnej formy umowy o pracę.
Zawarcie umowy w formie pisemnej jest najbardziej pewnym rozwiązaniem. Poprzedzają ją rokowania, podczas których strony ustalają warunki zatrudnienia – pracy i płacy. Później zostają one przeniesione na papier, a pracownik po przedłożeniu mu umowy ma możliwość zweryfikować, czy z jej treści wynika to, na co się umawiał. Zawierając umowę w innej formie niż pisemna, np. ustnie, dokonanie takiego przeglądu postanowień umowy nie jest możliwe z oczywistych względów.