Czy zatrudniony na zastępstwo ma prawo do urlopu na żądanie? Czy taką umowę wlicza się do ciągu umów na czas określony powodujących, że kolejna z nich przekształca się w tę bezterminową?
Pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę na zastępstwo przysługuje prawo do urlopu na żądanie. Natomiast umowa taka nie powoduje skutku w postaci przekształcenia trzeciego z kolei angażu na czas określony w ten na czas nieokreślony.
Art. 1672 kodeksu pracy stanowi, że pracodawca musi udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż czterech dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Etatowiec zgłasza żądanie udzielenia wolnego najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. Przepis ten nie tworzy podstawy do udzielenia pracownikowi na jego żądanie dodatkowego urlopu ponad wymiar przysługujący mu w zależności od stażu pracy. Wymaga natomiast od pracodawcy udzielenia pracownikowi do czterech dni urlopu wypoczynkowego rocznie, nawet jeśli termin wolnego nie został z nim wcześniej uzgodniony. Prawo do czterech dni urlopu na żądanie wygasa z końcem roku kalendarzowego i nie sumuje się z czterema dniami żądaniowymi, do których etatowiec nabywa prawo z początkiem następnego roku.
Z kolei zgodnie z art. 25 § 1 zdanie drugie k.p. jeżeli zachodzi konieczność zastąpienia pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, pracodawca może w tym celu zatrudnić inną osobę na umowę o pracę na czas określony obejmujący tygodnie czy miesiące tej absencji. Ponieważ żaden przepis nie wyłącza stosowania regulacji o urlopie na żądanie wobec zatrudnionych na umowę na zastępstwo, prawo do niego przysługuje im w pełnym wymiarze i na ogólnych zasadach.
Umowa na zastępstwo to rodzaj angażu na czas określony, który rozwiąże się z mocy prawa z upływem okresu nieobecności zastępowanego etatowca. Ze względu na charakter tej umowy zatrudnieni na jej podstawie nie korzystają z niektórych kodeksowych uprawnień pracowniczych. Nie stosuje się do nich m.in. zasady, w myśl której zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniego a nawiązaniem kolejnego angażu nie przekroczyła miesiąca (art. 25
1
k.p.).
Anna Telec, radca prawny, prowadzi kancelarię prawa pracy
podstawa prawna: art. 25, art. 25
1
, art. 167
2
kodeksu pracy – ustawa z 26 czerwca 1974 r. (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 1502 ze zm.)
