Płatności za towar i wynajem pokoi w działalności gospodarczej

Gotówką czy przelewem

Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą dokonałem  trzech transakcji (3 faktury), dwie faktury opłaciłem przelewem, a jedną gotówką, wysokość tej ostatniej nie przekraczała 15 tys. euro. Natomiast gdy zsumowałem wszystkie, to ich wartość przekroczyła 15 tys. euro. Dwie faktury były opłacone w ramach jednej umowy, trzecia natomiast dotyczyła odrębnej umowy, jednak wykonawca był ten sam. Czy powinno się zsumować te 3 faktury, mimo że inny jest przedmiot transakcji?

Zgodnie z art. 22 ustawy z 22 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (DzU z 2010 r. nr 220, poz. 1447, z późn. zm.; dalej ustawa s.d.g.) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

Komentowany przepis ustanawia zatem konieczność zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego należności za transakcję o wartości przekraczającej 15 tys. euro, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, a zatem nie dopuszcza w takim przypadku zapłaty bezpośrednio w formie gotówkowej. Nakaz ten odnosi się wyłącznie do realizacji płatności dotyczących regulowania przez przedsiębiorców swoich zobowiązań za sprzedany towar lub wyświadczoną usługę.

Użyty w treści omawianego przepisu termin „transakcja" należy łączyć z klasycznym stosunkiem zobowiązaniowym, do którego każdorazowo w pierwszej kolejności znajdą zastosowanie przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – kodeks cywilny (DzU z 1964 r. nr 16, poz. 93, z późn. zm.), w szczególności wyrażona w art. 353

1

– zasada swobody umów. Przedmiotem tej umowy jest odpłatne dostarczanie towaru lub odpłatne świadczenie usług, gdy strony tej umowy zawierają ją w związku z wykonywaną przez siebie działalnością gospodarczą.

W opisanym przypadku dokonano trzech transakcji z tym samym przedsiębiorcą (wystawiono trzy faktury). Dwie faktury opłacono przelewem, za jedną zapłacono gotówką. Transakcja opłacona gotówką określa zobowiązanie na kwotę nieprzekraczającą limitu określonego w art. 22 ustawy. Dodatkowo wskazano, że transakcja gotówkowa dotyczy innego przedmiotu umowy.

Jeżeli z posiadanej dokumentacji jednoznacznie wynika brak powiązania przedmiotowego między tymi umowami, należałoby zatem przyjąć, że dokonanie zapłaty w gotówce nie stanowi naruszenia przepisu art. 22 ustawy.

Trzeba dodać, że stanowisko to nie jest wiążącą interpretacją w rozumieniu art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Urlop na wsi

Czy działalność polegająca na wynajmie pokoi na wsi (ale nie przez rolnika) musi być wpisana do CEiDG?

W przepisach nie ma zawartych wprost ścisłych reguł, kiedy dana działalność polegająca na wynajmowaniu pokoi przez osoby niebędące rolnikami podlega opodatkowaniu jako najem prywatny, a kiedy jako najem prowadzony w ramach działalności gospodarczej.

Niemniej, jeżeli działalność ma charakter ciągły (za taki uznawana jest też działalność sezonowa), a nie jednorazowy czy okazjonalny, jest wykonywana w sposób zorganizowany i jest działalnością zarobkową, to spełnia kryteria uznania jej za działalność gospodarczą. Zgodnie z ustawą s.d.g. działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Działalność polegająca na wynajmowaniu pokoi przez osoby niebędące rolnikami nie jest wyłączona spod regulacji ustawy s.d.g.

Zatem osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą spełniającą powyższe kryteria podlega wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Natomiast ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2013 r., poz. 361, z późn. zm.) dopuszcza osiąganie pożytków z własnego majątku. Przychody osiągane przez osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej,  z tytułu najmu mogą stanowić odrębne źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy). Możliwe jest wtedy opodatkowanie najmu na zasadach ogólnych według skali podatkowej lub ryczałtem ewidencjonowanym (zgłoszenie w urzędzie skarbowym).

Jednak uważna analiza interpretacji organów podatkowych wskazuje, że stanowisko organów nie jest w tym zakresie jednolite i uwarunkowane poszczególnymi przypadkami. Należy podkreślić, że jeżeli działalność będzie spełniała kryteria zawarte w definicji działalności gospodarczej w ustawie s.d.g., może zostać uznana za działalność wymagającą dokonania zgłoszenia do CEIDG.

Na pytania odpowiadał Departament Doskonalenia Regulacji Gospodarczych  Ministerstwa Gospodarki