Licencji na krajowy transport drogowy rzeczy udziela się na wniosek przedsiębiorcy na czas określony, który nie może by krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat. Aby ją uzyskać trzeba spełnić kilka warunków.

Przede wszystkim niekaralność

Podstawowym wymogiem jest niekaralność przedsiębiorcy. Licencji udziela się, jeżeli członkowie zarządu osoby prawnej, osoby zarządzające spółką jawną lub komandytową, a w przypadku innego przedsiębiorcy – osoby prowadzące działalność gospodarczą, spełniają wymogi dobrej reputacji.

Wymóg dobrej reputacji nie jest spełniony lub przestał być spełniany przez te osoby, jeżeli:

- zostały skazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa umyślne: karne skarbowe, przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, obrotowi gospodarczemu, wiarygodności dokumentów, ochronie środowiska lub warunkom pracy i płacy albo innym przepisom dotyczącym wykonywania zawodu,

- wydano w stosunku do tych osób prawomocne orzeczenie zakazujące im wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego.

W celu potwierdzenia niekaralności przy ubieganiu się o licencję należy złożyć zaświadczenie (informację) z Krajowego Rejestru Karnego lub oświadczenie o niekaralności, z pouczeniem o uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Takie zaświadczenia lub oświadczenia składają: osoby będące członkiem organu zarządzającego osoby prawnej, w przypadku spółki jawnej lub komandytowej – osoby zarządzające tą spółką, a w przypadku innych przedsiębiorców – osoby prowadzące działalność gospodarczą.

Przedsiębiorca, który osobiście wykonuje przewozy i zatrudnieni przez przedsiębiorcę kierowcy, a także inne osoby niezatrudnione przez przedsiębiorcę, lecz wykonujące osobiście przewozy na jego rzecz nie mogą być skazani prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa umyślne przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, wiarygodności dokumentów lub środowisku.

Certyfikat i kondycja finansowa

Aby uzyskać licencję na krajowy transport drogowy co najmniej jedna z osób, które zarządzają firmą lub też osoba, która zarządza transportem drogowym w takim przedsiębiorstwie musi posiadać certyfikat kompetencji zawodowych. Jest to dokument, który potwierdza posiadanie kwalifikacji i wiedzy niezbędnych do podjęcia i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego.

Przedsiębiorca, który ubiega się o licencję, musi również mieć sytuację finansową, która umożliwia podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego oraz dysponować majątkiem w wysokości:

- 9 tys. euro – na pierwszy pojazd samochodowy przeznaczony do transportu drogowego,

- 5 tys. euro – na każdy następny pojazd samochodowy,

- 50 tys. euro – przy wykonywaniu transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy.

Wartość euro przeliczana jest według średniego kursu NBP obowiązującego w ostatnim dniu roku, poprzedzającego rok, w którym składany jest wniosek. Sytuację finansową przedsiębiorcy, który ubiega się o licencję sprawdza się przy pomocy rocznego sprawozdania finansowego oraz dokumentów, które potwierdzają:

- dysponowanie środkami pieniężnymi w gotówce lub na rachunkach bankowych lub dostępnymi aktywami,

- posiadanie akcji lub udziałów lub innych zbywalnych papierów wartościowych,

- udzielenie gwarancji lub poręczeń bankowych,

- własność nieruchomości.

Dowody posiadania pojazdów

Kolejnym wymogiem jest obowiązek posiadania tytułu prawnego do dysponowania pojazdem lub pojazdami samochodowymi. Ponadto pojazdy te muszą spełniać wymagania techniczne określone przepisami prawa o ruchu drogowym, którymi transport drogowy będzie wykonywany.

Jeżeli przedsiębiorca nie jest właścicielem pojazdów, to powinien dostarczyć dokument potwierdzający prawo do dysponowania nimi np.:

- umowy leasingu z podanym terminem jej obowiązywania wraz z ewentualnym protokołem odbioru lub upoważnienie do użytkowania pojazdu,

- umowy najmu (dodatkowo, w przypadku pojazdów leasingowanych zgoda firmy leasingowej),

- umowy dzierżawy,

- umowy użyczenia,

- umowy przewłaszczenia wraz z umową o kredyt.

Ile trzeba zapłacić

PROCEDURA

Do wniosku o licencję przedsiębiorca musi dołączyć dowód uiszczenia opłaty za jej udzielenie.

W przypadku, gdy wniosek składany jest przez wspólników spółki cywilnej, którzy chcą uzyskać wspólną licencję, to wspólnicy powinni dołączyć kserokopię umowy spółki.

Zależy od czasu

Opłata za udzielenie licencji jest uzależniona od czasu, na jaki zostaje wydana. Na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy pojazdem samochodowym pobiera się opłatę za udzielenie licencji na okres:

- od 2 do 15 lat – 800 zł,

- powyżej 15 do 30 lat – 900 zł,

- powyżej 30 do 50 lat – 1000 zł.

W przypadku, gdy przedsiębiorca zgłosi we wniosku o udzielenie licencji na wykonywanie transportu drogowego jeden lub więcej pojazdów (niebędących taksówką) pobiera się jedną opłatę, odpowiednią dla okresu ważności licencji, powiększoną o 10 proc. tej opłaty za każdy pojazd.

Za wydanie wypisu z licencji na wykonywanie transportu drogowego na każdy pojazd samochodowy zgłoszony we wniosku o udzielenie licencji pobiera się opłatę w wysokości 1 proc. opłaty.

Za zmianę licencji pobiera się opłatę w wysokości 10 proc. opłaty, stanowiącej podstawę do obliczenia opłaty jak za udzielenie licencji.

Wnioski o wydanie licencji są zwolnione z opłaty skarbowej.

Jaki termin

Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana lub cofnięcie licencji następuje w formie decyzji administracyjnej. Wydaje się ją w ciągu 30 dni.

Przedsiębiorca, który chce uzyskać licencję składa wniosek do starosty powiatowego, właściwego ze względu na siedzibę firmy. Odwołanie od decyzji starosty można złożyć do samorządowego kolegium odwoławczego w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Tylko w kraju

Licencja na krajowy transport drogowy uprawnia do wykonywania przewozów wyłącznie na obszarze Polski. Nie można jej odstępować osobom trzecim ani przenosić wynikających z niej praw na osobę trzecią.

WNIOSEK

Licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób lub licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy, którą przedsiębiorca uzyskał przed wejściem w życie zmienionych przepisów, będzie uprawniała do wykonywania przewozów w krajowym transporcie drogowym, zgodnie z rodzajem przewozów w niej określonym, do czasu upływu terminu jej ważności lub wydania zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji na nowych zasadach.

Aneta Mościcka doradca podatkowy,

S

zykują się zmiany

Warto dodać, że 5 kwietnia Sejm uchwalił nowelizację ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy o czasie pracy kierowców. Ma ona na celu dostosowanie polskiego prawa do wymogów UE. Przewiduje ona m.in., że do podjęcia i wykonywania transportu drogowego będzie wymagane uzyskanie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, na zasadach określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z 21 października 2009 r. ustanawiającym wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającym dyrektywę Rady 96/26/WE. Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego udzielane będzie przedsiębiorcy, jeżeli spełni wymagania, zawarte w rozporządzeniu nr 1071/2009 oraz jeżeli w stosunku do zatrudnionych przez przedsiębiorcę kierowców, a także innych osób niezatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz wykonujących osobiście przewóz na jego rzecz, nie orzeczono zakazu wykonywania zawodu kierowcy. Zezwolenie będzie udzielane na czas nieoznaczony.

Nowelizacja przewiduje również, że podjęcie i wykony- wanie międzynarodowego transportu drogowego wymaga uzyskania odpowiedniej licencji wspólnotowej. Licencja wspólnotowa ma być udzielana przedsiębiorcy, jeżeli uzyska on zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.

Licencja będzie wymagana również, jeżeli przedsiębiorca zechce podjąć i wykonywać transport drogowy w zakresie przewozu osób:

- samochodem osobowym,

- pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą,

- taksówką.

Licencja będzie także konieczna dla podjęcia i wykonywania transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy.

Licencja na podjęcie i wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób: samochodem osobowym, pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej siedmiu i nie więcej niż dziewięciu osób łącznie z kierowcą i taksówką, jak też licencja na podjęcie i wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy ma być udzielana na czas określony, nie krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat.

Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz licencji wspólnotowej udzielane będą na wniosek przedsiębiorcy złożony na piśmie lub w postaci elektronicznej.

Zakres dokumentów niezbędnych przy składaniu wniosku o udzielenie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego będzie ukształtowany podobnie jak dotychczas.

Jeżeli przedsiębiorca złoży przed dniem wejścia w życie nowelizacji wniosek o przedłużenie uprawnień przewozowych wynikających z licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób lub licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy, właściwy organ sprawdzi, czy spełnia on wymogi, zawarte w zmienionych przepisach i jeżeli je będzie spełniał - wyda zezwolenie albo licencję.

Licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób lub licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy, którą przedsiębiorca uzyskał przed wejściem w życie zmienionych przepisów będzie uprawniała do wykonywania przewozów w krajowym transporcie drogowym, zgodnie z rodzajem przewozów w niej określonym, do czasu upływu terminu jej ważności lub wydania zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji na nowych zasadach.

Omawiana nowelizacja ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy o czasie pracy kierowców z 5 kwietnia br. wejdzie częściowo w życie po upływie 90 dni, a w części po upływie 60 dni od jej opublikowania w Dzienniku Ustaw. Na razie czeka ona na podpis prezydenta.

Podstawa prawna

art. 5, art. 7 ust. 2 pkt 1, art. 95a ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 1265, z późn. zm.)

ustawa z 5 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy o czasie pracy kierowców

art. 35 ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 267, z późn. zm.)

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 4 grudnia 2007 r. w sprawie wysokości opłat za czynności administracyjne związane z wykonywaniem transportu drogowego oraz za egzaminowanie i wydanie certyfikatu kompetencji zawodowych (Dz.U. z 2007 r. nr 235 poz. 1726, z późn. zm.)

art. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. – o opłacie skarbowej (Dz.U. z 2012 r., poz. 1282, z późn. zm.)