Wejście w życie rozporządzenia ustanawiającego wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającego dyrektywę Rady 96/26/WE zmieniło kwestie zabezpieczeń związanych z posiadaniem zdolności finansowej przez podmioty wykonujące zawód przewoźnika drogowego lub ubiegających się o wydanie licencji na wykonywanie takiego zawodu.

Podstawowym zabezpieczeniem, w myśl rozporządzenia, jest roczny bilans firmy. Przez odpowiednią zdolność finansową GITD rozumie posiadanie niezbędnego potencjału ekonomicznego, czyli spełnienia przez przedsiębiorcę w każdym momencie roku zobowiązań o charakterze finansowym. Przedsiębiorca zobligowany jest do wykazania wymaganej zdolności finansowej.

Sprawozdanie finansowe

Może ją wykazać przedstawiając roczne sprawozdanie finansowe poświadczone przez audytora lub upoważnioną osobę. Wynikać z niego powinno, iż co roku firma dysponuje kapitałem i rezerwami o wartości co najmniej 9 tys. euro na pierwszy pojazd i po 5 tys. euro na każde dodatkowe auto. Przez sprawozdanie roczne należy rozumieć sprawozdanie finansowe sporządzone na podstawie ustawy o rachunkowości – czytamy w wyjaśnieniach GITD.

Do wykonania sprawozdania zobowiązane są, zgodnie z przepisami o rachunkowości, podmioty określone w art. 2 ustawy o rachunkowości – czyli m.in. spółki handlowe (osobowe i kapitałowe), a także osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie i spółdzielnie socjalne – o ile ich przychody netto ze sprzedaży za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość 1,2 mln euro.

Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe nie muszą, ale mogą stosować zasady rachunkowości od początku następnego roku obrotowego, ale osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego mają obowiązek zawiadomić o tym urząd skarbowy.

Sprawozdanie, spełniające warunki dla zabezpieczenia, co do zasady winno obejmować ostatni rok obrotowy, który jest podstawowym okresem sprawozdawczym dla danego przedsiębiorcy. Przez rok obrotowy należy rozumieć:

- 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, które nie muszą pokrywać się z rokiem kalendarzowym (z wyjątkiem spółek osobowych, gdzie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zezwala na ustalenie innego roku podatkowego jak rok kalendarzowy, a rok podatkowy musi być skorelowany z rokiem obrotowym),

- więcej niż 12 miesięcy (lecz nie dłużej niż 24 miesiące), gdy w trakcie roku obrotowego dochodzi do zmiany roku obrotowego w statucie lub umowie spółki, a także w sytuacji rozpoczęcia działalności przez jednostkę w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, gdzie istnieje możliwość rozpoczęcia od roku obrotowego dłuższego niż 12 miesięcy; w drugim przypadku ma miejsce połączenie ksiąg rachunkowych za dwa lata i sporządzenie sprawozdań finansowych za ten okres,

- mniej niż 12 miesięcy, gdy podmiot rozpoczął działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego.

Dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą i prowadzących księgi rachunkowe rok obrotowy musi być rokiem kalendarzowym, gdyż te podmioty nie mają możliwości wyboru roku obrotowego.

Gwarancja bankowa lub polisa

Przedsiębiorca może wykazać swoją zdolność finansową za pomocą zabezpieczenia, takiego jak gwarancja bankowa lub ubezpieczenie, w tym ubezpieczenie odpowiedzialności zawodowej z jednego lub kilku banków lub innych instytucji finansowych, w tym przedsiębiorstw ubezpieczeniowych, składających solidarną gwarancję za przedsiębiorstwo na określone kwoty.

Przez gwarancję bankową należy rozumieć jednostronne zobowiązanie banku-gwaranta, że po spełnieniu przez podmiot uprawniony (beneficjenta gwarancji) określonych warunków zapłaty, bank wykona świadczenie na rzecz beneficjenta.

Gwarancja musi być sporządzona w formie pisemnej i określać beneficjenta. Dla celów wykazania przesłanki należytej zdolności finansowej należy przyjąć, że beneficjentem może być Główny Inspektorat Transportu Drogowego. Ale dopuszczalne jest, aby wskazywała inny podmiot.

Ponadto przedsiębiorca może przedstawić umowę ubezpieczenia, z której będzie wynikało, że jest ubezpieczony na kwotę odpowiadającą co najmniej minimalnemu limitowi. Polisa winna wskazywać, iż ubezpieczenie obejmuje roszczenia, jakie powstają lub mogą powstać w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej przedsiębiorstwa transportowego – czytamy w komunikacie GITD.