Projekt przyjął 19 kwietnia rząd. Teraz zajmie się nim parlament.

Wdraża on postanowienia dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 13 listopada 2007 r. (dyrektywa PSD), która określa zasady wykonywania usług płatniczych na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Jej przepisy wspierają realizację projektu SEPA (Single Euro Payment Area - Jednolity obszar płatności w euro), który ma służyć usunięciu barier dla transgranicznych produktów oraz wspierać rynek wewnętrzny UE.

Przepisy projektowanej ustawy obejmą:

Zgodnie z projektem ustawy, na rynek usług finansowych wejdą nowi dostawcy usług – instytucje płatnicze oraz biura usług płatniczych.

Wejście w życie przepisów ustawy będzie oznaczać, że podmioty, które dziś prowadzą taką działalność muszą dostosować się do nowych zasad.

Instytucja płatnicza, po otrzymaniu zezwolenia wydanego przez Komisję Nadzoru Finansowego (KNF) albo odpowiedni organ nadzoru jednego z państw członkowskich, będzie mogła świadczyć usługi na terenie całej UE, na zasadzie jednolitego paszportu. Warunkiem będzie poinformowanie organu nadzoru o zamiarze podjęcia takiej działalności.

Instytucja płatnicza ma stanowić przeciwwagę dla banków, które obecnie są głównymi dostawcami usług płatniczych na polskim rynku. O ile obecnie usługi tego typu należą w Polsce do tzw. wolnej działalności gospodarczej, to po wprowadzeniu w życie przepisów ustawy uzyskają status działalności regulowanej i zostaną poddane nadzorowi KNF.

Zgodnie z nowym prawem, instytucja płatnicza będzie musiała posiadać kapitał założycielski, dostosowany do prowadzonej działalności (w wysokości 20, 50 lub 125 tys. euro) oraz fundusze własne.

Biura usług płatniczych będą mogły świadczyć usługi płatnicze w ograniczonym zakresie (np. przekazy pieniężne, wpłaty na rachunki), na ograniczoną skalę (obroty do 500 tys. euro miesięcznie) oraz działać tylko w Polsce. Nadzór nad biurami będzie sprawować KNF.

W projekcie ustawy podano katalog usług płatniczych. Chodzi o tradycyjne usługi (prowadzenie rachunku, wpłaty i wypłaty gotówki, przelewy, zlecenia, itp.), ale również m.in. płatności przekazywane przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, który jest pośrednikiem między użytkownikiem zlecającym transakcję a odbiorcą w sytuacji, gdy płatność przekazywana jest przy użyciu urządzenia telekomunikacyjnego cyfrowego lub informatycznego, a także usługi płatnicze polegające na wydawaniu instrumentów płatniczych czy zawierania umów o przyjmowanie zapłaty przez użyciu tych instrumentów.

Rząd liczy na to, że przyjęcie rozwiązań zaproponowanych w projekcie ustawy pobudzi rozwój obrotu bezgotówkowego oraz ujednolici warunki wykonywania płatności krajowych i przygranicznych.

Przepisy nowej ustawy nie będą się odnosiły m.in. do: czeków, weksli czy transakcji dokonywanych wyłącznie za pomocą gotówki. Nie obejmą również papierowych książeczek mieszkaniowych.