Zasady obniżenia wymiaru etatu następują w trybie przewidzianym w art. 186[sup]7[/sup] [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Ustawy/1995_99/DU1998Nr%2021poz%20%2094.asp]kodeksu pracy[/link]. Jednakże kodeks nie rozstrzyga bezpośrednio kwestii późniejszej jednostronnej zmiany przez pracownika wskazanego przez niego okresu korzystania z obniżonego wymiaru etatu.
Innymi słowy, [b]nie ma podstaw prawnych, aby zainteresowany mógł samodzielnie poinformować pracodawcę z odpowiednim wyprzedzeniem lub bez tego, że oto od następnego tygodnia rezygnuje z przysługującego mu uprawnienia, np. z pracy na pół etatu, i decyduje się powrócić np. do 4/5 etatu. [/b]
Ustawodawca nie przewidział bowiem w tej sytuacji tego rodzaju możliwości (przyznał ją natomiast wprost w kodeksie pracy zatrudnionemu, który chce skorzystać ze skrócenia deklarowanego okresu urlopu wychowawczego).
[b] Pracodawca został natomiast uprawniony do odpowiedniego stosowania art. 186[sup]2[/sup] kodeksu pracy, który pozwala mu na wezwanie zatrudnionego, korzystającego z obniżonego wymiaru etatu do stawienia się do pracy w pełnym wymiarze w terminie między trzecim a 30.[/b] dniem od ustalenia przez firmę, że pracownik trwale zaprzestał sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem.
Rozwiązaniem stosowanym często w praktyce jest uzgadnianie zmian zasad obniżenia etatu pracownika w drodze porozumienia stron między pracodawcą a zainteresowanym.
[i]Autor jest radcą prawnym w Wojewódka i Wspólnicy Kancelaria Prawa Pracy[/i]
