[b]Odpowiada Piotr Ostapa, radca prawny kancelarii Mamiński & Wspólnicy sp.k.[/b]

W pierwszej kolejności należy ustalić, czy w takim przypadku dopuszczalne jest rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem. Regułą w prawie pracy jest, że taki tryb zakończenia stosunku pracy znajduje zastosowanie przede wszystkim w przypadku umów o pracę zawartych na czas nieokreślony oraz umów o pracę na okres próbny. Ustawodawca przewidział również możliwość wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony, ale tylko pod pewnymi warunkami. Jak bowiem stanowi art. 33 kodeksu pracy, przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż sześć miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem.

Jak wynika z pytania, obowiązująca obecnie pomiędzy stronami umowa została zawarta na okres przekraczający sześć miesięcy. Tym samym sprawdzeniu winna podlegać jedynie kwestia, czy w treści umowy została zawarta klauzula dopuszczająca możliwość wcześniejszego jej rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Jeśli miało to miejsce, wypowiedzenie takiej umowy będzie skuteczne. Jeśli dojdzie do niego pomimo braku wskazanego zapisu w treści umowy, pracodawca narazi się na zapłatę na rzecz pracownika odszkodowania z tytułu naruszenia przepisów o wypowiadaniu umów.

Zgodnie z treścią art. 50 § 3 k.p. wysokość takiego odszkodowania będzie odpowiadać wynagrodzeniu za czas, do upływu którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za trzy miesiące.

Po powrocie pracownika do pracy pracodawca będzie mógł rozwiązać z nim stosunek pracy za wypowiedzeniem. Należy pamiętać, że przebywanie pracownika na zwolnieniu lekarskim bądź jego inna usprawiedliwiona nieobecność zasadniczo chroni pracownika przed rozwiązaniem z nim stosunku pracy.

W takiej sytuacji może ono nastąpić dopiero wtedy, gdy nieobecność pracownika przekracza okresy szczegółowo wskazane w kodeksie pracy. W przypadku choroby pracownika rozwiązanie z nim stosunku pracy może nastąpić po upływie co najmniej trzech miesięcy jego nieobecności.

Na podstawie znajdujących odpowiednie zastosowanie przepisów kodeksu cywilnego należy przyjąć, że oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę jest złożone, z chwilą gdy doszło do drugiej strony w taki sposób, iż ta mogła się zapoznać z jego treścią. Wypowiedzenie na piśmie będzie dokonane skutecznie przez doręczenie pisma adresatowi w sposób bezpośredni lub pośredni (np. przez doręczenie pisma domownikowi pracownika).

W przypadku przesłania wypowiedzenia przesyłką listową będzie ono dokonane w dniu, w którym pracownik mógł się zapoznać z treścią listu. Nie ulega jednak wątpliwości, że najlepszym w kontekście interesów pracodawcy będzie doręczenie pisma wypowiadającego umowę bezpośrednio do rąk pracownika.

Potwierdzenie przez niego odbioru tego pisma będzie dowodzić, że oświadczenie woli pracodawcy dotarło do pracownika.

[b]Jak uniknąć ewentualnego procesu?[/b]

W przypadku rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem pracownikowi służy prawo odwołania do sądu pracy, o czym pracownik musi zostać poinformowany w treści wypowiedzenia. Nie istnieje zatem możliwość pełnego zabezpieczenia pracodawcy przed ewentualnym procesem.

[b]Jak sprawdzić, w jakiej kondycji jest podwładny wracający po dłuższej niezdolności do pracy?[/b]

Co do stanu zdrowia pracownika, należy wskazać, że nieobecność w pracy przez blisko trzy miesiące nałoży na pracodawcę obowiązek skierowania go na okresowe badania lekarskie. Zgodnie z treścią art. 229 § 2 kodeksu pracy w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. Badanie profilaktyczne pracownika zostaje przeprowadzone w takiej sytuacji na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę. Na podstawie wyników badania lekarz wyda orzeczenie o braku lub istnieniu przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na zajmowanym przez pracownika stanowisku.